A3, ကင္ဆာ, ပိုးစုန္းၾကဴး, + (သို႔) နင္ ~ YaWai (ပိုင္စိုးသူ)

နင္က A3 စာရြပ္အလြတ္ေလးဆိုရင္....
ငါက ခဲပန္းခ်ီဆရာတစ္ေယာက္ေပါ့...။

နင့္ကို ငါ့ အစြမ္းအစေတြနဲ႔
လွပေအာင္ ပံုေဖာ္ဖို႔ ငါၾကိဳးစားခဲ့တယ္...။

ခြဲခြာျခင္းကိုသာ အစကၾကိဳသိခဲ့ရင္
မခြဲခြာခင္ နင့္ကိုငါ အစြမ္းကုန္ ခ်စ္ခဲ့မိမွာ...။

ေရာဂါဆိုတာ ေဆးသိရင္ေပ်ာက္သတဲ့
ငါ့အတြက္ နင္က ကင္ဆာပါပဲဟာ....။

ငါ့ကို လတ္စသတ္ခြင့္ မေပးခဲ့တဲ့
နင့္ဘဝပန္းခ်ီကားကို အခုခ်ိန္
နင္ဘယ္သူ႔ကို လတ္စ သတ္ခိုင္းေနသလဲဟင္...။

ညဆိုတာ မနက္မေရာက္ခင္
အေမွာင္ဆံုး အခ်ိန္တစ္ခုပါ...။

ငါ့ဘဝ အေမွာင္ဆံုးအခ်ိန္ေတြထဲမွာ
နင္က ပိုးစုန္းၾကဴးေလးပဲေနာ္...။

အခုငါ့ဘဝ မနက္ေရာက္ေတာ့
နင့္ကို ငါရွာမေတြ႔ေတာ့ဘူး....။

ခြဲခြာျခင္းရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာ
ေပ်ာက္ကြယ္မသြားတဲ့ ေတြ႔ဆံုျခင္းတစ္ခု
ငါရရွိဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္မိေနတယ္...။

အမွတ္တရက အမွတ္တမဲ့ကေနျဖစ္တာဆိုရင္
ငါ နင့္ကို ခ်စ္မိခဲ့တာကေရာ...

အမွတ္တရလား အမွတ္တမဲ့လားဆိုတာ
ငါေဝခြဲဖို႔ အသိဥာဏ္မရွိေသးပါဘူး...။

သခ်ၤာမွာပါတဲ့ အေပါင္းလကၡဏာလို
ငါတို႔ မတူညီတဲ့ ေနရာတစ္ခုစီကလာလို႔
အလည္မွာ ခဏဆံုရင္း....

အခုေတာ့ ငါတို႔ မတူညီတဲ့ေနရာႏွစ္ခုကို
ကိုယ္စီထြက္ခြာသြားခဲ့ရျပီပဲ....။

ေပ်ာ့ညံ့တဲ့ ငါ့မွာ မေျပာင္းလဲတာ
တစ္ခုရွိေသးတယ္ သိလား....။

အဲ့ဒါကေလ နင့္ကို ခ်စ္တဲ့စိတ္ေလ
ဒါေၾကာင့္ တေန႔ေန႔ ျပန္ဆံုခြင့္ရရင္..........။

ဒါက ကဗ်ာလဲမဟုတ္ဘူး စာလဲမဟုတ္ဘူး။ စိတ္ထဲရွိတာေလးေတြ ခ်ေရးရင္းျဖစ္လာတဲ့ စာေလးတစ္ပုဒ္ပါ။

These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.