သမိုင္းေၾကာင္းေကာင္းဖို႕လုပ္ၾကပါစို႕ ~ YaWai (ပိုင္စိုးသူ)

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္သကၠရာဇ္ေတြတြက္ စစ္လုိက္ေတာ့ဘာလိုလိုနဲ႔ ကၽြႏု္ပ္ “ဘိုး ဘုိးေအာင္” ရဲ႕ အသက္ (၅၀) ကို ရက္စြန္း လာပါေပါ့။ ဘုရား ဘုရား ဒီမိုကေရစီေခတ္ ေျပာင္းကာလေလးကိုမွီလိုက္ရလို႔ေတာ္ ပါေသးရဲ႕ လို႔ကိုယ့္အသက္ကိုကိုယ္ေက် နပ္ေနမိတယ္။ ဒီမိုကေရစီအေရးမွာ ထက္သန္ျပင္းျပႀကိဳးစားခဲ့ၾကေသာ္လည္း ခရီးမတ္တပ္လမ္းခုလတ္ကလူ႔ဘ၀ကို ႏႈတ္ဆက္လက္ျပခြဲခြာသြားခဲ့ၾကေသာ ပုဂ္ၢိဳလ္ႀကီးငယ္မ်ားကို လြမ္းမိပါရဲ႕။ သူတို႔ တေတြရဲ႕ ေက်းဇူးကိုလည္းေအာင္ေမ့မိပါ ရဲ႕။
သို႔ေပမယ့္ဗ်ာ။ ဒီမိုကေရစီအေရးမွာ လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းခဲ့ေသာ္လည္း ယခုလိုေရာင္နီဦးမွာအားရ၀မ္းသာျဖစ္ရ မယ့္အစားေဒါသူပုန္ထေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္နဲ႔ ႀကံဳရတဲ့အခါမွာေတာ့ ကၽြႏု္ပ္ “ဘုိးဘိုးေအာင္” အေတာ္စိတ္ပ်က္ သြားမိပါတယ္။ တစ္ခ်ိန္က အထင္ႀကီးခဲ့ သမွ် ယခုသူ႔ေျပာပံုဆိုေပါက္ေတြေၾကာင့္ “ဒီေကာင္ဘယ္လိုျဖစ္သြားပါလိမ့္”လို႔ ေ၀ဖန္စဥ္းစားလို႔မဆံုးခင္မွာပဲစာတုိေပစ ေရးေနတဲ့ ကၽြႏု္ပ္ကို “ကိုယ့္ထမင္းကိုယ္ ေအးေအးမစားဘဲဟိုေရးဒီေရးလုပ္မေနနဲ႔ မင္းတို႔ေရးလို႔ဘာမွျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူး””ဟု ေဒါမာန္ပါပါေျပာရင္းထိုသူငယ္ခ်င္းသည္ အိမ္ေပၚမွဆင္းသြားေလ၏။ “သူ႔” ေနာက္ ေက်ာျပင္ကိုၾကည့့္ရင္း “ေၾသာ္ သူ႔လုပ္ပိုင္ ခြင့္ေတြဆံုး႐ႈံးသြားလို႔ေဒါကန္ေနတာကိုး” ဟု ကၽြႏု္ပ္အေျဖထုတ္မိပါေတာ့သည္။
ကိုယ့္လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြ၊ ကိုယ့္မိသားစု စုေကာင္းစားေရားေတြကိုသာေရွ႕တန္း တင္တဲ့ တစ္ဘ၀စံစိတ္ဓာတ္ေတြစိတ္ညစ္ စိတ္ပုပ္ေတြေတြေၾကာင့္ “ဒီမိုကေရစီ၏ ဆန္႔က်င္ဘက္” ကာလေတြကို ျပန္လည္ တမ္းတသတိရေနေသာပုဂ္ၢိဳလ္ေတြလည္း အမ်ားအျပားရွိေနပါေသးလားလို႔ ကၽြႏု္ပ္ “ဘိုးဘိုေအာင္” ၪာဏ္အလင္းရသြားမိပါ တယ္။
ဘာပဲေျပာေျပာ ကၽြႏု္ပ္“ဘိုးဘိုးေအာင္” ကေတာ့ ယခင္ကလိုေရးခ်င္တာ မေရး ရ၊ ေျပာခ်င္တာမေျပာရတဲ့ကာလေတြကို စက္ဆုတ္မိသလိုယခုလိုပြင့္လင္းထင္သာ “ေရာင္နီဦး”ကာ လကိိုသိပ္ႀကိဳက္၊ အရမ္း ႀကိဳက္ျဖစ္မိတယ္ဗ်ာ။ ဂ်ာနယ္၊ မဂၢဇင္း၊ ေတြဖတ္ရတာလည္း အဆီတစ္ထပ္၊ အသားတစ္ထပ္၊ ဖတ္လို႔မဆံုးမွတ္လို႔မ ဆံုး၊ ဒါေတာင္ ကိုယ့္စီးပြားေရးအေျခအေန အရဂ်ာနယ္စံုေအာင္ မဖတ္ႏိုင္လုိ႔ဂ်ာနယ္ ေလးႏွစ္ေစာင္သံုးေစာင္သာအပတ္စဥ္ ယူၿပီး က်န္တဲ့ႏွစ္ေစာင္သံုးေစာင္ကေတာ့ လူလည္က်ကာ ဟိုကငွားဖက္၊ ဒီကငွား ဖက္လုပ္ရတာေပါ့။
စတုတၳမ႑ိဳင္မီဒီယာသမားမ်ား စာနယ္ဇင္းဆရာမ်ား၊ စာေပရဲေဘာ္မ်ား၊ ေတာ္ၾကပါေပတယ္၊ ေရးခြင့္အေတာ္ အတန္ရလာၿပီဆိုတာနဲ႔ ေရးလိုက္ၾကတာ မ်ား၊ မိုးေရျဖန္းလိုက္တဲ့ပိေတာက္ဖူးေလး ေတြလုိပဲ၊ ပြင့္လိုက္ၾကတာမ်ား ပင္လံုး၀ါ ၀ါထိန္လို႔။ စတုတၳမ႑ိဳင္စာနယ္ဇင္းသမား ေတြရဲ႕ ေရးသားတင္ျပခ်က္ေတြကို ေပါင္း ႐ုံးစိစစ္သံုးသပ္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္သူတုိ႔တ ေတြဟာ အသျပာခ်မ္းသာခ်င္မွ ခ်မ္းသာ မွာျဖစ္ေသာ္လည္း ျပည္သူအေပၚ၊ စာဖတ္ သူအေပၚ၊ ေစတနာေကာင္းနဲ႔ ေရးသား ဖန္တီးတင္ျပေနၾကတာကို လယ္ျပင္မွာ ေဂၚဇီလာသြားသလိုထင္ထင္ရွားရွားေတြ႕ ျမင္ေနရပါတယ္ဗ်ာ။ ဒါနဲ႔ေတာင္ အခ်ဳိ႕ ေသာ ပညာတတ္အဆင့္ျမင့္ပုဂ္ၢိဳလ္ႀကီး မ်ားက သူတို႔လုပ္ခ်င္သလိုလုပ္ခြင့္မရ ေတာ့တာနဲ႔ပဲ “စတုတၳမ႑ိဳင္အလကား ပါ”လို႔ ေျပာခ်င္ဆုိခ်င္ေနၾကေတာ့ ကၽြႏု္ပ္ “ဘိုးဘိုးေအာင္” လည္း အံ့ၾသျခင္းႀကီးစြာ ျဖစ္မိပါရဲ႕။
ကၽြႏု္ပ္ “ဘိုးဘိုးေအာင္” တုိ႔သက္တမ္း တေလွ်ာက္မွာ “တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိးကို က်ဳပ္ေလာက္ခ်စ္တာရွိမယ္မထင္ဘူး။” ဆုိတဲ့ ပုဂ္ၢိဳလ္အခ်ဳိ႕ရဲ႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေဖာ္ တဲ့ ကိုယ္ရည္ေသြးမိန္႔ေႁခြစကားေတြလည္း ၾကားခဲ့ဖူးပါတယ္။ ေနာက္ကြယ္မွာေတာ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ႀကီးမ်ားနဲ႔ လက္၀ါး ႐ိုက္ၿပီး တုိင္းျပည္ရဲ႕ သယံဇာတမွန္သမွ် “သူ႔” ဘိုးေဘးဘီဘင္ေတြထားခဲ့တဲ့ ကိုယ္ ပိုင္အေမြအလားလုပ္ခ်သြားတဲ့ ဇာတ္လမ္း ေတြလည္းဒုနဲ႔ ေဒးေပါ့။ တခ်ဳိ႕ေသာပုဂ္ၢိဳလ္ မ်ားက်ေတာ့လည္းသူတို႔ “စင္” ေပၚမ ေရာက္မီ “လွ်ပ္စစ္မီး (၂၄) နာရီအျပည့္ လင္းေစရမယ္၊ လမ္းတံတားေတြအကုန္ ေကာင္းရမယ္။ ေရမျပတ္ေစရဘူး၊ အလုပ္လက္မဲ့မရွိေအာင္လုပ္ေပးမယ္။” စသည္ျဖင့္ မက္လံုးတရားမ်ားနဲ႔ တစ္ သက္လံုး “စား” ဖုိ႔ႀကိဳးစားၾကသဗ်။ အဲဒီ လို႔ လူမ်ဳိးေတြနဲ႔ ေတြ႕ရင္အဆုိေတာ္ႀကီး “ေဒၚမာမာေအး”ရဲ႕ “ယံုတမ္းစကား” ဆုိတဲ့ သီခ်င္းေလးေျပးသတိရပါရဲ႕ အဲဒီ သီခ်င္း ထဲမွာ။
““မရခင္ဖ်ာလိုလိပ္ကာ၊ ထိပ္ေပၚမွာ သာ တင္လာခဲ့တဲ့ေမာင္မင္းႀကီးသား ေယာက်ာ္းေတြမွာကြယ္၊ ခုေတာ့ဖ်ာလို သာကြယ္၊ ခင္းကာနင္းေခ်ပါလုိ႔ထားရာ ေနေစရာသြားသူျပဳသမွ်ႏူရျပန္ေတာ့တယ္။ ဆုိတဲ့ စာသားေလးေလ။ အနီအျပာေကာင္း တဲ့ ပုဂ္ၢိဳလ္ႀကီးမ်ား “စင္” ေပၚေရာက္သြား တဲ့အခါ မီးေတြလည္းလင္း၊ ေရေတြလည္း မျပတ္၊ လူေတြလည္းအလုပ္ရ “သူ႔” ေဆြ ေတာ္မ်ဳိးေတာ္ေတြ)၊ လမ္းေတြလည္း ေကာင္းလာပါရဲ႕။ ဒါေပမဲ့ “သူ” ေနတဲ့ လမ္းထဲ၊ ရပ္ကြက္ထဲမွာျဖစ္ေနတာေတာ့ ေတြ႕ရသဗ်ာ။
“တိုင္းျပည္ကိုခ်စ္ပါတယ္” ေႂကြးေၾကာ္ ေနမယ့္အစားလက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ျပေစ ခ်င္ပါရဲ႕။ ဒါနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး Hot News ဂ်ာနယ္အမွတ္ (၈၅) ထဲက ဆရာ “ေမာင္ေမာင္” (စင္ထရယ္)ရဲ႕ “ေႂကြးတင္ ဘုရင္မဆပ္ေတာ့ပါ”၊ ေဆာင္းပါးကို ကၽြႏု္ပ္ “ဘုိးဘိုးေအာင္”ခံတြင္းေတြ႕မဆံုး ျဖစ္ရတယ္ “သူ႔” ေဆာင္းပါးထဲမွာ
““ႏုိင္ငံ၏ မိခင္၊ ဖခင္ျဖစ္သည့္ မိဘ ျပည္သူမ်ား၏ အေႂကြး (ႏိုင္ငံေတာ္မွ ေပးဆပ္ရန္ရွိေသာ ႏုိင္ငံျခားေႂကြးၿမီေဒၚ လာသန္း (၁၁၀၀) ေက်ာ္)ကို ႏုိင္ငံအတြင္း ၀ယ္ရွိလ်က္ေနၾကေသာ အာဆီယံအခ်မ္း သာဆံုးစာရင္းတြင္နံပါတ္တစ္ေနရာစီခ်ိတ္ ထားႏုိင္ၾကသည့္သူေဌးႀကီးမ်ားကေန တစ္ဦးလွ်င္ေဒၚလာသန္း ၅၀၀၊ ၄၀၀၊ ၃၀၀၊ ၂၀၀၊ ၁၀၀ စသည္ျဖင့္ သူေဌး အေယာက္ ၃၀၊ ၄၀ ေလာက္က စုေပါင္း ထည့္၀င္ၾကလွ်င္ႏိုင္ငံျခားအေႂကြးေဒၚ လာသန္း (၁၁၀၀) ေက်ာ္ ေၾကႏုိင္ပါ သည္”” ဟူေသာ တုိက္တြန္းေထာက္ျပ ခ်က္သည္ ေငြေၾကးဓနကုံလုံႂကြယ္၀ၾက ေသာ ပုဂ္ၢိဳလ္ႀကီးမ်ား၏ ရင္ထဲမွတိုင္းခ်စ္၊ ျပည္ခ်စ္စိတ္ကို လႈပ္ႏႈိးစမ္းသပ္လိုက္သလို ပါပဲဗ်ာ။
ကၽြႏု္ပ္ “ဘိုးဘိုးေအာင္” ငယ္စဥ္က အိမ္နီးခ်င္းထုိင္းႏိုင္ငံရဲ႕အျဖစ္အပ်က္သတင္း တစ္ပုဒ္ကိုဖတ္ဖူးၾကားဖူးလုိက္ပါတယ္။ ထိုင္းႏုိင္ငံမွာ စီးပြားေရးအၾကပ္႐ိုက္တဲ့အခါ တုိင္းျပည္ရဲ႕ သူေဌးသူႂကြယ္ႀကီးမ်ား၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဗိုလ္ႀကီးစသည္ျဖင့္ ျပည့္စံုခ်မ္း သာေသာ အလႊာအသီးသီးမွ ပုဂ္ၢိဳလ္ႀကီး မ်ားသည္ သူတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ေရႊေငြရတနာ မ်ားထဲမွ တုိင္းျပည္ဘ႑ာထဲသို႔လႊဲေျပာင္း ေပးလွဴၾကေသာသတင္းျဖစ္ပါတယ္။ အင္မတန္ေလးစားခ်ီက်ဴးသာဓုေခၚစရာ ေကာင္းတဲ့အလွဴဒါနပါပဲ။ “လူ” ဆုိတာ ႀကီးပြားခ်င္၊ ခ်မ္းသာခ်င္ၾကတာဓမၼတာ ပါ။ ပုထုဇဥ္မ်ားေပကိုး၊ သို႔ေသာ္လည္း တစ္ဘ၀စာမကေနာင္သံသရာအဆက္ ဆက္၊ သားစဥ္ေျမးဆက္ေရႊထမင္းေရႊ ဟင္းေတြစားေနရဖုိ႔ ေလာက္ထိေတာ့ မလိုအပ္ဘူးထင္ပါတယ္။ ေသရင္ကိုယ့္ ေနာက္ဘာမွမပါဘူး။ ေျခဖ၀ါးလက္ဖ၀ါး ပဲလို႔ပညာရွိႀကီး “ဦးေပၚဦး” ကလည္း သက္ေသျပသြားခဲ့ဖူးတယ္မုိ႔လား။ ေသရင္ အားလံုးထားခဲ့ရမွာသိပါလ်က္နဲ႔ မေတာ္ ေလာဘေတြမ်ားလြန္းရင္လည္း ကိုယ့္သံ သရာအေရးရင္ေလးဖုိ႔ေကာင္းပါတယ္။ တုိင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိးအေပၚအမွန္တကယ္ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေၾကာင္းကို တုိင္းျပည္ရဲ႕ စီးပြား ေရးခၽြတ္ၿခံဳက်ေနခ်ိန္မွာ အလုပ္နဲ႔ သက္ ေသျပၾကဖုိ႔လုိပါၿပီ။
ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ႏုိင္ငံရဲ႕ သမိုင္းတေလွ်ာက္ မွာ ႏုိင္ငံနဲ႔ လူမ်ဳိးအတြက္အသက္ေတြ၊ ေသြးေတြေပးဆပ္စြန္႔လႊတ္ခဲ့ၾကတဲ့ ထင္ရွား၊ မထင္ရွားအာဇာနည္ေတြ၊ မိသားစုဘ၀ ေတြပ်က္၊ ကိုယ့္ရဲ႕အသက္လုိ႔ေျပာလို႔ရတဲ့ အခ်ိန္ေတြကို “နရသိန္”ထဲမွာ စေတးခဲ့ရ သူမ်ဳိးခ်စ္ပုဂ္ၢိဳလ္ေတြအေျမာက္အမ်ားရွိ ခဲ့တာအားလံုးအသိပါ၊ ဒီေတာ့ေသြး၊ ေခၽြး၊ အသက္လည္းေပးစရာမလို၊ မိသားစုဘ၀ ေတြလည္းပ်က္ယြင္းစရာမရွိ၊ “နရသိန္” မွာ ေတာရေဆာက္တည္စရာလည္းအေၾကာင္း မရွိဘဲ ျပည္သူျပည္သားေတြရဲ႕ ခ်စ္ခင္ ေလးစားမႈကိုလည္းရ တုိင္းျပည္ရဲ႕အေႂကြး လည္းကင္းရေလေအာင္ေခတ္သစ္ေဇာ တိကႀကီးမ်ားအေနနဲ႔ တုိင္းျပည္ခ်စ္စိတ္ ကိုအလွဴဒါနနဲ႔ သက္ေသျပဖို႔အခ်ိန္တန္ ၿပီလို႔ ကၽြႏု္ပ္ “ဘုိးဘိုးေအာင္” တုိက္တြန္း လုိက္ခ်င္ပါတယ္။
မင္းသားႀကီး “ဦးေက်ာ္ဟိန္း” သီဆို ခဲ့တဲ့ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ရဲ႕ တစ္ပိုင္းတစ္စကို သတိရမိပါရဲ႕ ““သင္ဟာသမုိင္းေၾကာင္း ေကာင္းဖုိ႔တစ္ခုခုလုပ္ခဲ့သလား””တဲ့ေလ။
ဟုတ္ကဲ့။ ကၽြႏု္ပ္ “ဘိုးဘိုးေအာင္”တုိ႔ ျပည္သူျပည္သားေတြအားလံုးကိုယ့္တုိင္း ျပည္၊ ကိုယ့္ႏုိင္ငံနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ကိုယ့္ သမုိင္းေၾကာင္းေကာင္းဖို႔ကိုယ္စြမ္းသမွ် တစ္ခုခုလုပ္ၾကစို႔လားဗ်ာ။

HOT NEWS မွ ကူးယူသည္။

These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.