ေနာက္ဆံုးမွတ္တမ္း ~ YaWai (ပိုင္စိုးသူ)

သူ ငိုေနတာပဲ

ရႈိက္ငင္သံက ပဲ့တင္ထပ္လို႔

မ်က္လံုးေတြက အစ္မို႔

အကၤ်ီေတြက ဖရိုဖရဲ

ေဘးက သူ႔အစ္မလက္ကို တြဲရင္း……။

သမီးေလးပါလား

လက္ထဲမွာ ေကာ္ပတ္ရုပ္နဲ႔

ပါးစပ္ထဲမွာ မုန္႔တျမံဳ႕ျမံဳ

ေခါင္းေလးက လွဳပ္တုတ္တုတ္

သူ႔အဖြားလက္ေပၚမွာ မ်က္ႏွာစူပုတ္ပုတ္…..။

သားၾကီးလဲပါတယ္

ေခါင္းေလးကို ငံုလို႔

မ်က္ရည္က်မွာ စိုးလို႔

အံကိုၾကိတ္ရင္း အားကိုတင္းတဲ့

ရွားရွားပါးပါး အေဖတူသား….။

ေမေမ ဘာလို႔လိုက္လာတာလဲ

ေျမးေလးကို ခ်ီဆဲ

မ်က္ရည္ေတြ လည္ရႊဲနဲ႔

အသံမထြက္ မ်က္ရည္က်တဲ့

ေဝဒနာခံစား မၾကည့္ရက္စရာပါလား…..။

ေဖေဖကို ေတြ႔ျပီး

မ်က္ရည္ေတြရစ္ဝဲ

မ်က္ေတာင္မခတ္ပဲ

မ်က္ရည္မက်ေအာင္ ေတာင့္ခံ

အားလံုးရဲ႕သူရဲေကာင္း ေဖေဖ….။

အမ်ိဳးေတြ စံုျပီ

စုတ္သတ္တဲ့ သူသတ္

တီးတိုးေျပာတဲ့ ပါးစပ္နဲ႔

ယပ္ေတာင္ယူရက္တဲ့

ထူးထူးျခားျခား ႏွစ္ဖက္အမ်ိဳးမ်ား……။

အခ်ိန္က်ျပီ

တြန္းလွဲကိုတြန္း

တံခါးကို ပိတ္ေတာ့

ၾကားလိုက္ရတဲ့ စကား

“ ဒီဘဝ ဒီမွ်နဲ႔ အမွ် အမွ် အမွ်” ပါတဲ့လား…..။

ကၽြန္ေတာ္ အသူဘ သိပ္မပို႔ဖူးပါဘူး အခု အသက္ ၂၂ ႏွစ္ေရာက္ေနပါျပီ ၅ခုထက္ ပိုျပီး မပို႔ဖူးေသးဘူး။ တကယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ေထာင္ က်ခဲ့ရင္၊ တကယ္လို႔ သားသမီးမ်ားရခဲ့ရင္၊ တကယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္သာ အခ်ိန္မတိုင္ခင္ ေသခဲ့ရင္ ဒီလိုပံုစံမ်ိဳး အသုဘျဖစ္မွာေတာ့ ေသခ်ာတယ္။ ထူးထူးဆန္းဆန္း ဒီလို ေတြးမိတာက ဗယ္လင္တိုင္း ညဖက္မွာပါ။ ညတစ္နာရီေလာက္ၾကီး အိပ္မေပ်ာ္တာနဲ႔ ခ်ေရးထားတဲ့ ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ပါ။ အထီးက်န္ျခင္းရဲ႕ ရလဒ္က ေသျခင္းတရားကိုမ်ား ဦးတည္ေနပါသလား။

These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.