(စစ္ဘက္ကေန အရပ္ဘက္ ကူးေျပာင္းတာဝန္ ထမ္းေဆာင္မႈနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အျငင္းပြားမႈေတြမ်ားျပားေနတဲ့ က်ေနာ္တုိ႔ လူ႔အဖဲြ႔အစည္းမွာ တစံုတရာထည့္သြင္းစဥ္းစားႏိုင္စရာအခ်က္ေတြ ပါဝင္မယ္ထင္လုိ႔ August 29, 2011 ထုတ္ Time magazine ပါ The New Greatest Generation ေဆာင္းပါးကို ဉာဏ္မီသေလာက္ ထုတ္ႏုတ္ဘာသာျပန္ဆုိ တင္ျပေပး ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။)
John Gallina န႔ဲ Dale Beatty တုိ႔ဟာ အခင္ဆံုး ေက်ာင္းေနဘက္သူငယ္ခ်င္းေတြ။ အထက္တန္းေက်ာင္းသား ဘဝမွာ သူတုိ႔ ႏွစ္ေယာက္လံုး ေျမာက္ကယ္႐ိုလုိင္းနားျပည္နယ္ ကာကြယ္ေရးတပ္ဖဲြ႔ကုိ ဝင္ခဲ့ၾကတယ္။ အီရတ္ စစ္မ်က္ႏွာမွာ အတူတာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၿပီး ၂၀၀၄ ႏိုဝင္ဘာ ၁၅ ရက္ေန႔မွာ သူတုိ႔စီးနင္းလာတဲ့ယာဥ္ကုိ တင့္ကားဖ်က္မုိင္းထိလုိ႔ ေသ ေကာင္ေပါင္းလဲ ဒဏ္ရာရခဲ့ပါတယ္။ ဝါရင့္တပ္ၾကပ္ႀကီး Beatty က ေသနတ္ သမား၊ Gallina က ယာဥ္ေမာင္းသူ။ မုိင္း ဗံုးဒဏ္ေၾကာင့္ သူတုိ႔စီးနင္းလာတဲ့ယာဥ္ဟာ ေလထဲမွာ ေပ ၂၀၀ ေလာက္ လြင့္ထြက္သြားၿပီး ေျမျပင္ကုိေဇာင္ထုိးမုိးေမွ်ာ္ ျပန္က်တယ္။ ကားထဲမွာ Beatty ပိတ္မိေနၿပီး Gallina က ကားနဲ႔ေဝးရာဆီ လြင့္ထြက္ကာ သတိလစ္ေမ့ေမ်ာသြားတယ္။ ေနာက္ ၄၅ မိနစ္အၾကာ Gallina သတိျပန္လည္လာခ်ိန္ ‘Dale ဘယ္မွာလဲ’ လုိ႔ေမးေတာ့ ဘယ္သူကမွ မေျဖဘူး။ ဒါ ေၾကာင့္ Beatty ဆံုးၿပီလုိ႔ သူတြက္ဆလုိက္ေတာ့တယ္။
Beatty ကုိ ေဆးကုသခံဖုိ႔အတြက္ Balad သုိ႔ ေလယာဥ္နဲ႔ေခၚေဆာင္ၿပီး Walter Reed Medical Center မွာ Beatty ရဲ႕ဘယ္ဘက္ေျခေထာက္ကုိ ဒူးေအာက္နားက ျဖတ္ေတာက္လုိက္ရေၾကာင္း ေနာက္ပုိင္းမွာ Gallina သိလုိက္ရတယ္။ ေဆးဘက္ဆုိင္ရာ တာဝန္ရွိသူေတြက Beatty ကုိ ေရြးခ်ယ္စရာ အခြင့္အလမ္း ႏွစ္ခုေပးတယ္။ ညာဘက္ေျခေထာက္ကုိ ေကာင္းေအာင္ကုသဖုိ႔ ေနာက္ႏွစ္ႏွစ္ေဆးကုသမႈ ဆက္လက္ခံယူရမယ္။ အဲလုိမဟုတ္ရင္ ျဖတ္ပစ္ရႏိုင္တယ္တဲ့။ လမ္း ေလွ်ာက္တုိင္း ေျခေထာက္က မခံႏိုင္ေအာင္နာေနတာမုိ႔ အရင္ ဘယ္ဘက္ေျခေထာက္ျဖတ္တဲ့ေနရကပဲ ျဖတ္ပစ္လုိက္ဖုိ႔ Beatty သေဘာတူလုိက္တယ္။
Gallina ထက္စာရင္ Beatty ရဲ႕ ဒဏ္ရာေတြက ပုိၿပီးထင္သာျမင္သာ ျဖစ္တာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ တပ္ကထြက္ခ်ိန္မွာ Gallina ဟာ Beatty ေလာက္ ေထာက္ပံ့မႈ မရဘူး။ ဒါေပမဲ့ Gallina ဟာ ဦးေႏွာက္ထိခုိက္ဒဏ္ရာ၊ ခႏၶာကုိယ္အႏွံ႔အျပား ေပါက္ျပဲပြန္းပဲ့ဒဏ္ရာ၊ ေက်ာျပင္ထိခုိက္ပ်က္စီးမႈ၊ ဆုိးရြားတဲ့စိတ္ဖိစီး ေဖာက္ျပန္မႈ ေဝဒနာေတြ ခံစားခဲ့ရတယ္။
ျပည္နယ္ေဒသဆုိင္ရာ အုိးအိမ္ထူေထာင္ေရးအဖဲြ႔က Beatty ရဲ႕ မိသားစုပုိင္ ေျမယာထဲမွာ Beatty ေနထုိင္ဖုိ႔ အိမ္ေလး တလံုး ေဆာက္ေပးတယ္။ အိမ္ေလးက သိပ္ၿပီးႀကီးက်ယ္ဆန္းျပားမႈေတာ့ မရွိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေျခေထာက္ႏွစ္ဘက္လံုး ျပတ္ေနတဲ့ ဒုကၡိတသည္ သူ႔အတြက္အဆင္ေျပေအာင္ စီမံထားတယ္။ Beatty က အိမ္ေဆာက္ရာမွာ ကူလုပ္ေပးတယ္။ အလုပ္လုပ္ေနရတဲ့ ေန႔ေတြဟာ အလုပ္မတဲ့ေန႔ေတြထက္ ပုိၿပီး ေကာင္းမြန္တယ္လုိ႔ Beatty က ေျပာတယ္။ Beattyက သူ႔သူငယ္ခ်င္း Gallina ကုိေခၚၿပီး အိမ္ေဆာက္ရာမွာ ဝုိင္းလုပ္ေစတယ္။ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္း အေတြ႔အၾကံဳႂကြယ္ဝ ထားသူ၊ ေအးခ်မ္းသာယာမႈကုိ ႏွစ္သက္ခံစားတတ္သူ Gallina ကလည္း လုိလုိခ်င္ခ်င္ပဲ ဝုိင္းလုပ္ေပးပါတယ္။ အိမ္ ေဆာက္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ေျခလွမ္းေနာက္တဆင့္တက္ဖုိ႔ အစေပၚလာတယ္။ Gallina ကေျပာတယ္ “ငါ တုိ႔ စစ္သင္တန္းမွာတုန္းက စစ္ေျမျပင္မွာ က်ဆံုးသြားတဲ့ ရဲေဘာ္ ရဲဘက္ကို ပစ္မထားခဲ့ရဘူးလုိ႔ သင္ၾကားေပးခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ တုိက္ပဲြမွာက်ဆံုးသူေတြကုိ ငါတုိ႔ အိမ္ျပန္ေခၚလာသလား၊ ဒီအတုိင္းထားခဲ့ရသလား…? ဟုတ္ေတာ့ မဟုတ္ေသး ပါဘူးကြာ…” ။
တျခား စစ္ျပန္စစ္မႈထမ္းေတြအတြက္ မသန္မစြမ္းမႈ ကူညီေရးလုပ္ငန္း ထူေထာင္ဖုိ႔ သူတုိ႔ႏွစ္ဦး ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်လုိက္ တယ္။ အဖဲြ႔နာမည္ကုိ Purple Heart Homes (သူရဲေကာင္း စစ္ျပန္ေဂဟာ) ဆုိၿပီး ေရြးလုိက္ၾကတယ္။ ပထမဆံုးလုပ္ ငန္းစဥ္အေနနဲ႔ လုပ္ငန္းခဲြေလး ထူေထာင္တာရယ္၊ ဗီယက္နမ္စစ္ျပန္ႀကီးအတြက္ ဝွီးခ်ဲလ္ လမ္းေၾကာင္း လုပ္ေပးတာ ရယ္နဲ႔ အစျပဳလုိက္တယ္။ အဲဒီ ဗီယက္နမ္စစ္ျပန္ႀကီးဟာ ႏွစ္ေပါင္း ၄၀ လံုးလံုး အိမ္တြင္း အိမ္ျပင္ တြားသြားေနရတာ၊ အိမ္နီးခ်င္းတဦးဦး ကူညီမွ ေစ်းဝယ္ထြက္ႏိုင္တယ္။ ဗီယက္နမ္ စစ္ျပန္ဦးေရဟာ အေမရိကန္စစ္ျပန္ စုစုေပါင္းရဲ႕ ၃၂ ရာ ခုိင္ႏႈန္း ရွိေပမဲ့ ခုေနာက္ပုိင္းလူေတြေလာက္ ေထာက္ပံ့မႈ ျပည့္ျပည့္စံုစံု မရၾကရွာဘူးေလ။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ အဲဒီလုိလူေတြအ တြက္ ျခဳံငံုစဥ္းစားၿပီး လုိအပ္ခ်က္ေတြကုိ ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးဖုိ႔ သူတုိ႔ ႏွစ္ဦးနားလည္မႈရွိရွိ စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ၾကတာပါ။
သူတုိ႔ရဲ႕ “သူရဲေကာင္း စစ္ျပန္ေဂဟာ” အဖဲြ႔ ေဆာင္ရြက္မႈဟာ သိပ္ၿပီးသိသိသာသာ တမူထူးျခားမႈ မရိွေပမဲ့ သာမန္လုပ္ ေဆာင္ခ်က္ေတာ့ မဟုတ္ပါ။ အီရတ္နဲ႔ အာဖဂန္စစ္ေျမျပင္က ျပန္လာတဲ့ စစ္မႈထမ္းေဟာင္းအမ်ားစုဟာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သတ္ေသမႈေတြ၊ အိမ္တြင္းအၾကမ္းဖက္မႈေတြ၊ စိတ္ဖိစီးေဖာက္ျပန္မႈေတြ၊ အလုပ္လက္မဲ့၊ အုိးမဲ့အိမ္မဲ့ဘဝေတြနဲ႔ အေျခအ ေနဆုိးတယ္လုိ႔ သတင္းေတြထြက္ေနခ်ိန္မွာ သူတုိ႔လုပ္ရပ္က ထူးျခားေနပါတယ္။
သူတုိ႔လုိလူမ်ဳိးေတြဟာ အေမရိကန္လူဦးေရရဲ႕ ပိစိေကြး ပမာဏ၊ စစ္ျပန္စစ္မႈထမ္းအင္အားရဲ႕ ေသးငယ္တဲ့ အခ်ဳိးအစား ေလာက္ပဲ ျဖစ္တာမွန္ေပမဲ့ အေမရိကန္ လူ႔အဖဲြ႔အစည္းအတြက္ ထူးျခားတဲ့စြမ္းေဆာင္မႈေတြကုိ အစျပဳလုပ္ေဆာင္သူ ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ကမ္းတက္တပ္ဖဲြ႔ တပ္ၾကပ္ႀကီးေဟာင္းႏွစ္ဦးျဖစ္တဲ့ Jake Wood နဲ႔ William McNulty တုိ႔ကလည္း ေျမငလ်င္ဒဏ္သင့္ ေဟတီႏိုင္ငံနဲ႔ တုိနာဒုိ မုန္တုိင္းဒဏ္သင့္ ေဒသမ်ားကို အကူအညီေထာက္ပံ့ပုိ႔ေဆာင္ေရး စီမံခန္႔ခဲြ မႈအတြက္ “Team Rubicon” အဖဲြ႔ကို စတင္တည္ေထာင္ခဲ့ပါတယ္။ထုိ႔အတူ ၾကည္းတပ္ ဗုိလ္ႀကီးေဟာင္း Wes Moore ဟာ ဘာလ္တီေမာႏိုင္ငံရွိ အသက္ ၈ ႏွစ္မွ ၁၂ ႏွစ္အတြင္း ျပစ္မႈက်ဴးလြန္ေသာ ကေလးသူငယ္မ်ားကုိ လမ္းမွန္ ညႊန္ျပ ေရး ပ႐ိုဂရမ္တခု တည္ေထာင္လုိက္ၿပီး အဲဒီႏိုင္ငံကုိ သြားေရာက္ကာ အထက္တန္းေက်ာင္းသားေတြကုိ စိတ္ခြန္ အားႏိုးၾကားေစတဲ့ မိန္႔ခြန္းေတြ ေျပာၾကားပါတယ္။ Silver Star ဆုတံဆိပ္ရွင္ ကမ္းတက္တပ္ဖဲြ႔ ဗုိလ္ႀကီးေဟာင္း Brian Stann ကေတာ့ ၿပိဳင္စံကင္းတဲ့ သတ္ပုတ္တုိက္ခုိက္ေရးသမားျဖစ္လာၿပီး အားလပ္ခ်ိန္ေတြမွာ စစ္မႈထမ္းေဟာင္းမ်ားအ တြက္ အလုပ္ေနရာခ်ထားေပးေရး ေအဂ်င္စီတခု ထူေထာင္ပါတယ္။
အီရတ္နဲ႔ အာဖဂန္ စစ္ျပန္မ်ားဟာ ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီးဌာနလုိ ေနရာမ်ဳိးမွာ လုပ္ငန္းခြင္ျပန္ဝင္ၾကၿပီး သူတုိ႔ ပါဝင္တုိက္ ခုိက္ခဲ့ရတဲ့ ေဒသေတြအတြက္ ကူညီေထာက္ပံ့ေရး အစီအစဥ္ေတြမွာ လုပ္ေဆာင္ၾကပါတယ္။ တခ်ဳိ႕သူေတြက ရီပတ္ဘ လီကန္ပါတီ (သုိ႔) ဒီမုိကရက္ပါတီ ကုိယ္စားျပဳ ဝင္ေရာက္အေရြးခံၾကၿပီး ေယးလ္တကၠသုိလ္၊ ဟားဘတ္တကၠသုိလ္ ေတြ မွာ တက္ေရာက္ပညာသင္ၾကားၿပီးမွ ႏိုင္ငံေရးေလာက၊ ျပည္သူ႔ဝန္ေဆာင္လုပ္ငန္း လုပ္ကုိင္သူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ စစ္ ျပန္ရဲေဘာ္ေတြဟာ အျခားေက်ာင္းသားေတြထက္ပုိၿပီး စည္းကမ္းလုိက္နာမႈ၊ လုပ္ငန္းစိတ္ပါဝင္စားမႈ အားေကာင္းတယ္ လုိ႔ ဟားဘတ္တကၠသုိလ္ ကေနဒီေက်ာင္းမွာ ေဒါက္တာ Elaine Kamarck က ခ်ီးမြမ္းေျပာဆုိပါတယ္။
ျပည္ေတာ္ျပန္စစ္မႈထမ္းေတြဟာ အေမရိကန္လူ႔အဖဲြ႔အစည္းရဲ႕ အေရာင္ေမွးမွိန္စ စြမ္းရည္ေတြ၊ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္ စုမွာ လက္ငင္းလုိအပ္ေနတဲ့ “လ်င္လ်င္ထက္ထက္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လုပ္ကုိင္ေရး၊ အားမာန္တက္ႂကြမႈ၊ အေကာင္းျမင္ယံု ၾကည္မႈရွိျခင္း၊ စြန္႔ဦးတီထြင္ဖန္တီးမႈ၊ မွန္ကန္တဲ့မ်ဳိးခ်စ္စိတ္နဲ႔ လူ႔အဖဲြ႔အစည္းအေပၚ အားရေက်နပ္စိတ္ေတြ တုိးပြားက်ယ္ ျပန္႔လာေရး” စတဲ့ အရည္အေသြးလုိအပ္ခ်က္ေတြကုိ စြမ္းေဆာင္ျဖည့္ဆည္းေပးေနပါတယ္။
အီရတ္နဲ႔ အာဖဂန္စစ္ပဲြေတြမွာ ေခတ္မီဆန္းသစ္တဲ့ စစ္ေရးစြမ္းရည္ေတြ လုိအပ္သလုိ စစ္စည္းကမ္းလုိက္နာမႈမွာလည္း အရင္ကလုိ “ေခါင္းညိတ္ေခါင္းေခါ” ပံုစံေသ စည္းမ်ဥ္းမဟုတ္ဘဲ အရပ္ဘက္နဲ႔ ဆက္စပ္လုပ္ကုိင္ႏိုင္ဖုိ႔လုိေၾကာင္း သ ေဘာေပါက္ထားၾကပါတယ္။
“ပထမကမၻာစစ္မွာ တပ္ရင္းအင္အားစုေတြအလုိက္ ယွဥ္ျပိဳင္တုိက္ၾကတယ္၊ ဒုတိယကမၻာစစ္က်ေတာ့ တပ္ခဲြအလုိက္ တုိက္ခုိက္တယ္။ ဗီယက္နမ္စစ္ပဲြမွာ တပ္စုဦးေဆာင္ၿပီး တုိက္တယ္၊ လက္ရွိစစ္ပဲြေတြမွာေတာ့ ေဒသခံ အီရတ္၊ အာဖဂန္ ျပည္သူေတြနဲ႔ အျပန္အလွန္ဆက္စပ္လုပ္ကုိင္ႏိုင္တဲ့ တပ္ဖဲြ႔ငယ္ေလးေတြ လႈပ္ရွားတုိက္ခုိက္ေနတာ” လုိ႔ စစ္ပဲြပံုသဏၭာန္ ေရြ႕လ်ားေျပာင္းလဲလာပံုနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မ်ဳိးဆက္သစ္ စစ္ျပန္လူငယ္အမ်ားစု ပါဝင္ ဖဲြ႔စည္းထားတဲ့ Wasington Think Tank အဖဲြ႔ “The Center for New American Security (CNAS)” အႀကီးအကဲ၊ ၾကည္းတပ္အရာရွိေဟာင္း John Nagl က ရွင္းျပပါတယ္။
ေန႔သစ္တြင္ ေနမင္းသူ ေရးသားေသာ ေဆာင္းပါးပါ။
Tags:
ေဆာင္းပါး
Leave a comment