ဖဲြ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆိုင္ရာခံုရံုးဆုိတာကို ခပ္ေပါ့ေပါ့ သေဘာထားၾကေတာ့မွာလား ~ YaWai (ပိုင္စိုးသူ)

၂၀၁၂ခုႏွစ္၊ ႏိုဝဘၤာလ (၁၅) ရက္ေန႔က၊ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ၁၃ ရက္ေန႔ေျမာက္အစည္း အေဝးတြင္ ႏုိင္ငံေတာ္ဖဲြ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆုိင္ရာခံုရံုး ဥပေဒကို ျပင္ဆင္သည့္ဥပေဒၾကမ္းကို အတည္ျပဳခဲ႔ရာ၊ ထိုဥပေဒ ၾကမ္းပါ ျပင္ဆင္ခ်က္တစ္ရပ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ကန္႔ကြက္လိုသူမ်ားကို မတ္တတ္ရပ္ေစ၍မဲခဲြခဲ႔ရာတြင္ တပ္မ ေတာ္သား ကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္အတူ သေဘာမတူေၾကာင္း ဆန္႔က်င္ကန္႔ကြက္ခဲ႔သည့္ အရပ္သားကိုယ္စား လွယ္ ႏွစ္ဦးရိွခဲ႔ရာ ႏွစ္ဦးစလံုးမွာ က်ားျဖဴပါတီေခၚ ရွမ္းတုိင္းရင္းသားမ်ားဒိီမိုကရက္တစ္ပါတီမွ ျပည္သူ႔လႊတ္ ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားျဖစ္ၾကပါသည္။ တစ္ဦးမွာ နမ့္ခမ္းမဲဆႏၵနယ္မွ ေဒါက္တာစိုင္းေက်ာ္အုန္း ျဖစ္၍ ေနာက္တစ္ဦးမွာ သီေပါမဲဆႏၵနယ္မွ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ က်ေနာ္ဦးရဲထြန္းျဖစ္ပါသည္။

ထိုေန႔ကတင္ျပသည့္ ဥပေဒၾကမ္းကို၊ အမိ်ဳးသားလႊတ္ေတာ္တြင္စတင္ တင္သြင္းျခင္းျဖစ္ၿပီး ေရးဆဲြ တင္သြင္းသူ မွာ အမိိ်ဳးသားလႊတ္ေတာ္ ဒု-ဥကၠဌ ဦးျမၿငိမ္းျဖစ္ပါသည္။ ဦးျမၿငိမ္း၏ တင္သြင္းခ်က္အေပၚ အမိ်ဳး သားလႊတ္ေတာ္က မည္သည့္ျပင္ဆင္မ်ွမျပဳလုပ္ႏိုင္ဘဲ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္သို႔ေပးပို႔လိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
က်ေနာ္အေနျဖင့္ မည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ကန္႔ကြက္မႈျပဳလုပ္ရသည္ကို ျပည္သူလူထုသိရိွႏိုင္ေစရန္ႏွင့္ ဗဟုသုတပြါးမ်ားေစရန္ရည္ရြယ္လ်က္ ရွင္းလင္းျပလိုပါသည္။
ထုိျပင္ဆင္ခ်က္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ျပည္သူလူထုကသိရိွေလ့လာအႀကံျပဳႏိုင္ရန္အတြက္ဟုဆုိကာ (၁၄- ၁၁ -၂၀၁၂) ရက္ေန႔ထုတ္ အစိုးရသတင္းစာမ်ားတြင္ ေဖၚျပခဲ႔ပါသည္။ ထုိသုိ႔ျပည္သူလူထုႏွင့္ ဥပေဒနားလယ္ တတ္ကြ်မ္းသူမ်ားထံမွအႀကံညဏ္မ်ားရယူလိုသည့္ သေဘာျဖင့္ သတင္းစာတြင္ထည့္သြင္းျခင္းမွာအလြန္ ေကာင္းမြန္ေသာလုပ္ေဆာင္ခ်က္ျဖစ္၍ ဝမ္းသာစရာျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္တြင္းမွာ ထုိကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ ေဆြးေႏြးခြင့္ ၊ ျပင္ဆင္ခ်က္အဆုိတင္သြင္းခြင့္မ်ားမရလုိက္ပါ။
က်ေနာ့္အေနျဖင့္ ဦးျမၿငိမ္းတင္ျပသည့္ ဥပေဒမူၾကမ္းတြင္ပါရိွသည့္ ပုဒ္မ ၁၂ ၊ ပုဒ္မခဲြ (ဈ) “ မိမိတို႔၏ လုပ္ငန္းတာဝန္မ်ား ေဆာင္ရြက္ခ်က္ႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ မိမိတိုိ႔အားေရြးခ်ယ္သည့္ သက္ဆုိင္ရာ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ၊ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ဥကၠဌ၊ သို႔မဟုတ္ အမိ်ဳးသားလႊတ္ေတာ္ဥကၠဌထံသုိ႔ အသီးသီးအစီရင္ခံျခင္း” ဆုိသည့္ အပိုဒ္ျဖည့္စြက္ျခင္းကို၎၊
အမွတ္စဥ္ ၃။ ႏုိင္ငံေတာ္ဖဲြ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆုိင္ရာခံုရံုးဥပေဒတြင္ ပုဒ္မ ၂၃ ကို ပုဒ္မ ၂၄ အျဖစ္ လည္းေကာင္း၊ ပုဒ္မ ၂၄ ကိုပုဒ္မ၂၃ အျဖစ္လည္းေကာင္း ျပန္လည္အမွတ္စဥ္ရမည္။ ထုိသုိ႔ျပန္လည္အမွတ္ စဥ္သည့္ပုဒ္မ ၂၄ ကိုေအာက္ပါအတိုင္းအစားထုိးရမည္-
“၂၄။ ပုဒ္မ ၂၃ အရခ်မွတ္ေသာ ခံုရံုး၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္သည္ အၿပီးအျပတ္ျဖစ္ေစရမည္။”
ဆုိသည့္ အပိုဒ္မ်ားကို ဘဝင္မက်ပါ။ ပုဒ္မ ၁၂၊ ပုဒ္မခဲြ(ဈ) ျဖည့္စြက္ျခင္း၏ အဓိပၸါယ္သက္ေရာက္မႈမွာ
ခံုရံုးအဖဲြ႔ဝင္ျဖစ္သြားၿပီးသည့္ေနာက္ဥပေဒအရေပးအပ္သည့္ မိမိတို႔တာဝန္ေတြကိုေက်ျပြန္စြာ ထမ္း ေဆာင္ရံုျဖင့္မၿပီး မိမိကို သူေကာင္းျပဳခဲ႔သည့္ သမၼတႏွင့္လႊတ္ေတာ္ဥကၠဌမ်ားကို လုပ္ေဆာင္ၿပီးခ်က္မ်ား အား သီးသီး ျပန္အစီရင္ခံေနရမည္ဟုဆုိသျဖင့္ ခံုရံုးအဖဲြ႔အတြင္း ပုဂိၢဳလ္စဲြ ဂိုဏ္းဂနကို တရားဝင္တည္ရိွခြင့္ ေပးလိုက္သကဲ့သို႔ျဖစ္သြားေစပါသည္။ အမွန္မွာ ခံုရံုးအဖဲြ႔သည္ ေႏွာင္ႀကိဳးကင္းေသာ လြတ္လပ္သည့္ တရားစိီရင္ ေရးအဖဲြ႔မုခ်ျဖစ္မွသာလ်ွင္ လႊတ္ေတာ္တြင္းေျပာေျပာေနေသာ တရားစီရင္ေရးစနစ္ အကတိတရား ကင္းစင္ေရးဆုိသည္ကို လႊတ္ေတာ္က စံျပလိုက္နာက်င့္သံုးျပျခင္းမည္ေပလိမ့္မည္။ အေရးႀကီးသည့္အခ်က္ မွာ ခံုရံုးအဖဲြ႔ဝင္မ်ားက မိမိကိုခန္႔အပ္ရန္အဆုိျပဳလိုက္ေသာ Boss မ်ားအေပၚသစၥာေစာင့္သိျခင္းမဟုတ္ဘဲ၊ မိမိ တို႔ကိုေပးအပ္ထားသည့္တာဝန္ကို အဂတိတရားကင္းရွင္းေက်ျပြန္စြာထမ္းေဆာင္ႏို္င္ေရးအတြက္ ခံုရံုးအဖဲြ႔အ တြင္းအျပည့္အဝ ဒီမိုကေရစီက်င့္စဥ္က်င့္သံုးရန္ပင္ျဖစ္ပါသည္။
၎တိို႔ထမ္းေဆာင္ခဲ႔ေသာတာဝန္မ်ားႏွင့္ပတ္သက္လ်ွင္ “ခံုရံုး အဖဲြ႔အေနျဖင့္ ျပည္ေထာင္စု အစိုးရႏွင့္ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္၊ ျပည္နယ္/ တုိင္းေဒသႀကီးအစိုးရႏွင့္ ျပည္နယ္/တိုင္းေဒသႀကီး လႊတ္ ေတာ္မ်ားအားလံုးကို အေၾကာင္းၾကားသဝဏ္လႊာေပးပို႔ရမည္” ဆုိလ်ွင္ ပိုမိုသင့္ေတာ္ေပသည္။ အကယ္၍ ေဆြး ေႏြးခြင့္ ရမည္ဆုိပါက ထုိစကားလံုးမ်ားျဖင့္ အစားထိုးျပင္ဆင္ရန္က်ေနာ္ကအဆိုျပဳမည္ျဖစ္ေပသည္။

ဒုတိယအခ်က္ ျဖစ္ေသာ မူလခံုရံုးဆုိင္ရာဥပေဒပုဒ္မ ၂၃ ကို ၂၄ ျဖင့္ အထက္ေအာက္ေျပာင္းျပန္ လွန္လိုက္ၿပီး၊ ပုဒ္မ ၂၄ ျဖစ္သြားေသာမူလပုဒ္မ ၂၃ ပါစာသား- “ခံုရံုး၏ဆံုးျဖတ္ခ်က္သည္အၿပီးအျပတ္အ တည္ ျဖစ္သည္။” ဆုိသည္ကို
“၂၄ ။ ပုဒ္မ ၂၃ အရခ်မွတ္ေသာ ခံုရံုး၏ဆံုးျဖတ္ခ်က္သည္အၿပီးအျပတ္ျဖစ္ေစရမည္။” ဆုိသည့္အပိုဒ္ျဖင့္ အစားထုိးလိုက္ျခင္းအားျဖင့္ ဆုိလုိခ်က္မွာ ပုဒ္မ ၂၃ ပါ အမႈ အခင္းကိစၥမ်ားသာလ်ွင္ ခံုရံုး၏ဆံုးျဖတ္ခ်က္သည္ အၿပီးအျပတ္ျဖစ္မည္ျဖစ္ၿပီး အျခားေသာတာဝန္ထမ္းေဆာင္ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားမွာ အၿပီးအျပတ္ျဖစ္မည္မဟုတ္ ေတာ့ေပ။
မူလက ပုဒ္မ ၂၄ ျဖစ္ခဲ႔ၿပီး၊ ယခုျပင္ဆင္ခ်က္ဥပေဒအရ ပုဒ္မ ၂၃ ျဖစ္လာမည့္စာသားမွာ-
“ ပုဒ္မ ၁၂၊ ပုဒ္မခဲြ(ဆ)အရ တရားရံုးတစ္ရံုးက တင္သြင္းေသာ အေၾကာင္းကိစၥႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ ခ်မွတ္ေသာ ခံုရံုး၏ဆံုးျဖတ္ခ်က္သည္ အမႈအားလံုးႏွင့္သက္ဆုိင္ေစရမည္။” ဟူ၍ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ျဖစ္ရာ ပုဒ္မ ၁၂၏ ပုဒ္မ ခဲြ(ဆ)က မည္သည့္ကိစၥမ်ားကိုရည္ညႊန္းထားသနည္းဆုိသည္ကိုသိရိွရန္ ထုိပုဒ္မကိုျပန္ၾကည့္ရျပန္ပါသည္။ ထုိအပိုဒ္(ဆ)တြင္ဆုိထားသည္မွာ-
(ဆ) တရားရံုးတစ္ရံုးက စစ္ေဆးဆဲအမႈႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ဖဲြ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒပုဒ္မ ၃၂၃ ႏွင့္ဤဥပေဒပုဒ္မ ၁၇ တုိ႔အရ တင္ျပလာသည့္ အျငင္းပြါးမႈကို အဆံုးအျဖတ္ေပးျခင္း။ ဟုဆုိထားျပန္ရာ- ထုိဥပေဒပုဒ္မ ႏွစ္ခုကို ထပ္မံၾကည့္ရႈရန္လိုအပ္လာျပန္ပါသည္။

၃၂၃။ တရားရံုးတစ္ရံုးသည္ အမႈတစ္ခုကိုစစ္ေဆးစီရင္ရာတြင္ ဥပေဒတစ္ရပ္ရပ္ပါျပဌာန္းခ်က္သည္ ဖဲြ႔ စည္းပံုအေျခခံဥပေဒႏွင့္ဆန္႔က်င္မႈရိွ-မရိွ။ ညီညြတ္မႈရိွ-မရိွ၊ အျငင္းပြါးမႈေပၚေပါက္ပါက ထိုအျငင္းပြါးမႈႏွင့္စပ္ လ်ဥ္း၍ ႏိုင္ငံေတာ္ဖဲြ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆုိင္ရာခံုရံုးကလည္း တစ္စံုတစ္ရာဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်မွတ္ထားျခင္းမရိွ ေသးလ်ွင္ အဆုိပါတရားရံုးသည္အမႈစစ္ေဆးစီရင္ျခင္းကိုရပ္ဆုိင္းထားၿပီး မိမိ၏စီရင္ခ်က္ကိုသတ္မွတ္ထား သည့္နည္းလမ္းမ်ားႏွင့္အညီ ႏိုင္ငံေတာ္ဖဲြ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆုိင္ရာခံုရံုးသို႔တင္ျပ၍အဆံုးအျဖတ္ရယူရမည္။ ယင္းအျငင္းပြါးမႈႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ ႏိုင္ငံေတာ္ဖဲြ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆုိင္ရာခံုရံုး၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္သည္အမႈအားလံုး ႏွင့္သက္ဆုိင္ေစရမည္။ ဟုဆုိထားပါသည္္။ ထုိ႔ျပင္ ဖဲြ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆုိင္ရာခံုရံုးဥပေဒပုဒ္မ ၁၇ တြင္ ေဖၚျပပါရိွေသာစာသားမ်ားမွာ-
၁၇။ တရားရံုးတစ္ရံုးသည္ အမႈတစ္ခုကိုစစ္ေဆးစီရင္ရာတြင္ ဥပေဒတစ္ရပ္ရပ္ပါျပဌာန္းခ်က္သည္ ဖဲြ႔ စည္းပံုအေျခခံဥပေဒႏွင့္ဆန္႔က်င္မႈရိွ-မရိွ။ ညီညြတ္မႈရိွ-မရိွ၊ အျငင္းပြါးမႈေပၚေပါက္ပါက ထိုအျငင္းပြါးမႈႏွင့္စပ္ လ်ဥ္း၍ ႏိုင္ငံေတာ္ဖဲြ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆုိင္ရာခံုရံုးကလည္း တစ္စံုတစ္ရာဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်မွတ္ထားျခင္းမရိွ ေသးလ်ွင္ အဆုိပါတရားရံုးသည္အမႈစစ္ေဆးစီရင္ျခင္းကိုရပ္ဆုိင္းထားၿပီး မိမိ၏သေဘာထားႏွင့္အတူ ျပည္ ေထာင္စုတရားသူႀကီးခ်ဳပ္ထံ ေဆာလ်င္စြာတင္ျပရမည္။ ျပည္ေထာင္စုတရားသူႀကီးခ်ဳပ္သည္ အဆုိပါတင္ ျပခ်က္ကို မိမိသေဘာထားႏွင့္အတူ ခံုရံုးသို႔တင္သြင္းရမည္။ ဟုျဖစ္ပါသည္။

သို႔ျဖစ္ ရာ ဖဲြ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆုိင္ရာခံုရံုး၏ ေနာက္ဆံုးအဆင့္ဆံုးျဖတ္ခြင့္ၾသဇာအာဏာသက္ေရာက္မႈ အဝန္းအဝိုင္းမွာ မ်ားစြာက်ဥ္းေျမာင္း သြားသည္ကိုေတြ႔ရေပသည္။ ခံုရံုးကိုမူလကေပးအပ္ထားသည့္တာဝန္ မ်ားမွ ပုဒ္မ ၁၂ (က)မွ(စ) အထိႏွင့္ (ဇ)ပါ တာဝန္မ်ားျဖစ္ၾကသည့္ ဖဲြ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို အနက္ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆုိျခင္း၊ လႊတ္ေတာ္အသီးသီးကျပဌာန္းသည့္ ဥပေဒမ်ားသည္ ဖဲြ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒႏွင့္ ညီညြတ္ ျခင္းရိွ-မရိွစိစစ္ ျခင္း။ ျပည္ေထာင္စု၊ တိုင္းေဒသႀကီးမ်ား၊ ျပည္နယ္မ်ားႏွင့္ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္မႈခြင့္ရစီရင္စုမ်ား၏ အုပ္ခ်ဳပ္မႈဆိုင္ ရာအာဏာပိုင္မ်ား၏ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားသည္ ဖဲြ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒႏွင့္ညီညြတ္ျခင္းရိွ-မရိွစီစစ္ျခင္း။ ျပည္ေထာင္စု၊ တိုင္းေဒသႀကီး၊ ျပည္နယ္၊ ကိုယ္ပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရစီရင္စုမ်ားအသီးသီးတို႔ အၾကားဖဲြ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆုိင္ရာ အျငင္းပြါးမႈမ်ားကိုဆံုးျဖတ္ျခင္း၊ စသည့္စသည့္ေပးအပ္ထားသည့္ တာဝန္(၈)ရပ္အနက္မွ တာဝန္(၇) ရပ္ကို စိီရင္ဆံုးျဖတ္ရာတြင္ေနာက္ဆံုးအဆံုးအျဖတ္စီရင္ပိုင္ခြင့္ အာဏာရိွ ေတာ့မည္မဟုတ္ပါ။ ထုိသုိ႔ျဖစ္ေနပါက အနာဂါတ္ကာလက်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ ျပတ္ျပတ္သားသားဆံုးျဖတ္ႏိုင္စြမ္း မရိွေသာ ဒိုင္လူႀကီးတစ္ဦးကြပ္ကဲ သည့္ေဘာလံုးပဲြတစ္ပဲြကဲ့သို႔ အထိန္းအကြပ္မဲ့ကာဗရမ္းဗတာျဖစ္မႈမ်ားတိုး ပါြးလာေပလိမ့္မည္။

သို႔ျဖစ္လ်ွင္ မည္သည့္အဖဲြ႔အစည္းက ေနာက္ဆံုး ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်မွတ္ရာ အဖဲြ႔အစည္းျဖစ္သည္ဆုိသည္ကို ရွင္းလင္းစြာေဖၚျပထားရန္သင့္ေပရာ၊ ထိုသို႔ေဖၚျပထားမႈလည္းမရိွျပန္ပါေခ်။ သုိ႔ျဖစ္ရာ ႏိုင္ငံေတာ္ ဖဲြ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒဆုိင္ရာ ခံုရံုးဆံုးျဖတ္ခ်က္၏ အကိ်ဳးသက္ေရာက္မႈႏွင့္ပတ္သက္၍ျပဌာန္းထားသည့္ ခံုရံုး ဆံုးျဖတ္ခ်က္သည္အၿပီးအျပတ္အတည္ျဖစ္သည္ဆုိေသာ ဖဲြ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒပုဒ္မ ၃၂၄ ႏွင့္လည္းညီညြတ္ မႈ မရိွေတာ့ပါေခ်။ သို႔ျဖစ္ရာ ယခုတင္သြင္းလာေသာ ႏိုင္ငံေတာ္ ဖဲြ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒဆိုင္ရာခံုရံုး ျပင္ဆင္ သည့္ဥပေဒၾကမ္းမွာ အေမရိကန္ကြန္ဂရက္အတြင္းဥပေဒျပဳေရး လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားအရဆုိလ်ွင္ floor ဟုေခၚေသာစံုညီအစည္းအေဝးမ်ားသို႔ပင္ေရာက္ႏိုင္စရာအေၾကာင္းမရိွဘဲ ေကာ္မတီအဆင့္တြင္ပင္ပယ္ခ်ျခင္း ခံရမည္မွာေျမႀကီးလက္ခတ္မလဲြျဖစ္ပါေပသည္။