သန္းေခါင္ယံလြန္ခ်ိန္၌(ေၾကာက္တက္သူမ်ား မဖတ္ရ) ~ YaWai (ပိုင္စိုးသူ)

လြန္ခဲ့တဲ့ 10 ႏွစ္ 2001 ခုႏွစ္ေလာက္ကကိုယ္ေတြ့ျဖစ္ရပ္ေလးတစ္ခုပါ.. ကြ်န္ေတာ္ ကိုးတန္းစာေမးပြဲေျဖအျပီး..ဆယ္တန္းတက္ဖို့
ကြ်န္ေတာ္ ျပင္ဦးလြင္က အေဆာင္တစ္ခုကို ေရာက္ခဲ့တယ္....ကြ်န္ေတာ္ အေဆာင္စပီး၀င္တဲ့အခ်ိန္က 3လပိုင္း သၾကၤန္မေရာက္ခင္အခ်ိန္ေလ...အိမ္က ကြ်န္ေတာ့ကို ထိန္းမႏိုင္လို့ အေဆာင္ေစာေစာစီးစီးပို့ထားတာ... :D အဲ့တာနဲ့ ကြ်န္ေတာ္လဲ ျပင္ဦးလြင္ကိုေရာက္လာေရာ.. ေနရတဲ့အေဆာင္က အဂၤလိပ္ေခာတ္က အိမ္အိုၾကီးေပါ့....ေနရာက အထက ( 4 ) ေက်ာင္းအေနာက္ဘက္မွာ... ေက်ာင္းၾကီးရဲ့ အေနာက္မွာ ေဘာလံုးကြင္းရွိတယ္...ေဘာလံုးကြင္းရဲ့ လမ္းတစ္ဖက္မွာ တရားစခန္းရိပ္သာတစ္ခုရွိတယ္.... ေဘာလံုးကြင္းရဲ့အေရွ့မွာမွ ကြ်န္ေတာ္တို့အေဆာင္ေပါ့... အေဆာင္ရဲ့ အေနာက္မွာ မက္မန္းျခံတစ္ျခံရွိတယ္.. အေဆာင္ရဲ့လမ္းတစ္ဖက္ျခားမွာ ကြ်န္ေတာ္တို့အေဆာင္လိုပဲ ျခံ၀င္းအက်ယ္ၾကီးနဲ့ အိမ္အိုၾကီးတစ္လံုးရွိတယ္..
ကြ်န္ေတာ္တို့အေဆာင္၀င္းၾကီးရဲ့ ညာဘက္ေထာင့္မွာ ေညာင္ပင္ၾကီးတစ္ပင္ရွိေသးတယ္....
အဲ့ဒီမွာေနဖို့ ကြ်န္ေတာ္စေရာက္ေတာ့ အေဆာင္မွာ စာသင္ေဆာင္ေတြေဆာက္ေနတုန္းရွိေသးတယ္.. ေန့လည္ပိုင္းဆိုရင္ေတာ့ လက္သမားေတြ ရွိတာေပါ့ဗ်ာ... ညပိုင္းမွာ ကြ်န္ေတာ္ရယ္ 9 တန္းေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ရယ္ 8 တန္းေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ရယ္..3 ေယာက္ အဲ့အိမ္ၾကီးရဲ့ ေအာက္ထပ္မွာ အိပ္ၾကတယ္....အိမ္ထဲကို ၀င္တာနဲ့ တံခါးရဲ့ေဘးမွာ အေပၚထပ္ကို တက္တဲ့ေလွခါးရွိတယ္... ဘယ္ဘက္မွာက ဧည့္ခန္းေပါ့..ဧည့္ခန္းရဲ့ တစ္ဖက္မွာမွ ကြ်န္ေတာ္တို့အိပ္ရတဲ့ေနရာေလးေပါ့..ဗီဒို ႏွစ္လံုးနဲ့အခန္းလိုကန့္ထားတာဗ်ာ... ကြ်န္ေတာ္က တစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္မွာ အိပ္တယ္ ...ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ဟိုဘက္ကုတင္မွာ အိပ္ၾကတယ္.. ကြ်န္ေတာ္အိပ္တဲ့ေနရာကေနၾကည့္ရင္ ေလွခါးနဲ့တံခါးမၾကီးကို လွမ္းျမင္ေနရတယ္...
အေဆာင္က အခုမွစျပင္ကာစဆိုေတာ့ လွ်ပ္စစ္မီးေတြ မဆင္ရေသးဘူး... ဧည့္ခန္းထဲမွာပဲ အင္ဗာတာနဲ့ထြန္းထားတဲ့ မီးေခ်ာင္းတစ္ေခ်ာင္းရွိတာ...အဲ့တာနဲ့ ကြ်န္ေတာ္ေရာက္ပီး တစ္ပတ္ေလာက္ ည8 နာရီေလာက္မွာ ေလေတြအရမ္းတိုက္ပီးေတာ့ မိုးေတြရြာလာေရာ....မိုးရြာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္လဲ ေစာေစာအိပ္တာေပါ့... ဧည့္ခန္းက မီးေခ်ာင္းကိုေတာ့ တစ္ညလံုးထြန္းထားတယ္..
ည 9 နာရီေလာက္ကတည္းက ကြ်န္ေတာ္အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္...ည 1 နာရီေလာက္မွာ ကြ်န္ေတာ္ ျပန္နိဳးလာတယ္ မိုးကတိတ္သြားပီ......အဲ့အခ်ိန္မွာ တံခါးကို ဒုန္းခနဲ ထုလိုက္တဲ့ အသံကြ်န္ေတာ္ၾကားလိုက္ရတယ္...အသံက ေတာ္ေတာ္က်ယ္တယ္....အိမ္တစ္လံုး ဟိန္းထြက္သြားတာ..အဲ့တာနဲ့ကြ်န္ေတာ္လဲ ငုတ္တုတ္ထထိုင္လုိက္တယ္....ေလာက္ေလးခြကို ေကာက္ကိုင္ပီးေတာ့ တံခါးကို လွမ္းခ်ိန္ထားလိုက္တယ္...စၾကားခါစက တစ္ခ်က္ခ်င္းထုတာ..ေနာက္ေတာ့ တစ္ျဖည္းျဖည္းနဲ့ျမန္လာတယ္.....ဒုန္း ဒုန္း....ဒုန္း ဒုန္း...နဲ့ စက္တိုက္ကိုထုေနတာဗ်ာ...ကြ်န္ေတာ္လဲေတာ္ေတာ္ေၾကာက္ေနပီ....ေဇာေခြ်းေတြလဲျပန္ေနပီ....သိသမွ် မွတ္သမွ်ဘုရားစာေတြ ထိုင္ရြတ္ေနတာ...မ်က္လံုးကလဲ အဲ့တံခါးကေနမခြါရဲဘူး......ဟိုဘက္ကုတင္က ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္ေနတာ တစ္စက္ခေလးမွ မနိုးဘူး.... ထပီးေတာ့လဲ သြားမနိဳးရဲဘူး...အသံေတာင္မထြက္ရဲဘူးဗ်ာ...
နာရီၾကည့္လိုက္ေတာ့ 3 နာရီထိုးေတာ့မယ္...အဲ့တာနဲ့ ဟိုဘက္ကုတင္ကေကာင္ေလး 2 ေယာက္ကို တိုးတိုးေလး လွုပ္ႏိုးလုိက္တယ္...သူတို့လဲ နိုးလာေရာ..အသံမထြက္နဲ့... ဘာသံၾကားလဲ နားေထာင္ၾကည့္လို့ေျပာလုိက္တယ္...အဲ့ေတာ့ ေကာင္ေလးေတြလဲ ေၾကာက္ကုန္တာေပါ့...ပီးေတာ့ သူတို့ႏွစ္ေယာက္နဲ့ ကြ်န္ေတာ္ ဧည့္ခန္းကို သြားၾကတယ္....အဲ့အခ်ိန္မွာပဲ... အသားျဖဴျဖဴနဲ့တရုတ္မၾကီးတစ္ေယာက္ ... တံခါးေဘးကေန ရုတ္တရက္ေပၚလာပီးေတာ့ ေလွခါးေပၚကို တစ္လွမ္းခ်င္းတက္သြားတာ ျမင္လုိက္ရတယ္.... အဲ့မွာ 3 ေယာက္သား ၾကက္ေသေသ ပီးေတာ့ ဘာစကားမွကို မေျပာနုိင္ေတာ့ဘူး...ခဏေလာက္ၾကာမွ အသိေတြ၀င္လာပီးေတာ့ သံုးေယာက္သား ကိုယ့္ေနရာကို ျပန္ေျပးပီးေတာ့ ဘုရားစာ အက်ယ္ၾကီးထိုင္ရြတ္ေနေတာ့တာပဲဗ်ာ...မိုးဘယ္လို လင္းသြားမွန္းေတာင္မသိေတာ့ဘူး..မိုးလင္းတာနဲ့ အေဆာင္ပိုင္ရွင္ရွိတဲ့ ပင္မအေဆာင္ကို တန္းေျပးေတာ့တာ...အဲ့ေန့ပီးခတည္းက ကြ်န္ေတာ္လဲ မေနရဲေတာ့လို့ တစ္ျခားအေဆာင္ကို ေျပာင္းေနလိုက္ေတာ့တာ..... စာသင္ႏွစ္ တစ္၀က္ေလာက္မွာ ၾကားရတဲ့သတင္းကေတာ့ အဲ့အေဆာင္မွာ လာေနတဲ့ တရုတ္ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္နဲ့ ပေလာင္ေလးတစ္ေယာက္ အျပင္းဖ်ားပီးေတာ့ တရုတ္ေက်ာင္းသားကေတာ့ ေက်ာင္းဆက္မတက္ပဲနဲ့ လားရွိဳးျပန္သြားတယ္.. ပေလာင္ေလးကေတာ့ ျပင္ဦးလြင္က ပါရဂူ ေဆးရံုမွာ ဆံုးသြားတယ္လို့ၾကားလုိက္တယ္...ဘယ္လိုျဖစ္တယ္ဆိုတာေတာ့မသိဘူး.....

အဲ့တာေတြျဖစ္ပီး 3 ႏွစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ့ စကားစပ္ရင္းေျပာျဖစ္ၾကတယ္...သူ့အေဒၚအပ်ိဳၾကီးတစ္ေယာက္ ျပင္ဦးလြင္မွာ အိမ္တစ္လံုးရွိတဲ့အေၾကာင္းေျပာျပတယ္... သူ့အေဒၚက အဲ့အိမ္မွာပဲ ဆံုးသြားတယ္...ဆံုးသြားပီးေနာက္ပိုင္း ..အိမ္ကို စိတ္စြဲပီးေတာ့ မကြ်တ္ပဲျဖစ္ေနတယ္တဲ့...သူတို့ အဲ့အိမ္ကို မၾကာခဏ သန့္ရွင္းေရးသြားလုပ္ေပးတယ္တဲ့......သန့္ရွင္းေရးသြားလုပ္တဲ့အခ်ိန္ေတြဆို...ခဏခဏေတြ့တယ္လို့ေျပာျပပါတယ္....ေမးၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ ကိုယ္ေနခဲ့ဖူးတဲ့အေဆာင္ျဖစ္ေနတာသိခဲ့ရပါတယ္...

Forword mail မွပါ

These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.