ဘယ္လူမ်ဴိးလဲလုိ ့ေမးရင္ ျမန္မာလူမ်ဴိးလုိ ့ေျပာမယ္။
ေခတ္အဆက္ဆက္ဖားလာခဲ့တာ ယေန ့အထိ ဖားလုိ ့ကုိ မၿပီးေတာ့ဘူး။ ႏုိင္ငံေရးေလာက၊
ဘာသာေရးေလာက နဲ ့ ေလာကမ်ဴိးစုံမွာ စားေကာင္းေအာင္စြတ္ဖားေနတာကို
သတိထားမိလုိ ့ပါ။
ဦးသိန္းစိန္ကုိ ခဏတာ သမၼတလုိ ့ေခၚတယ္။ တစ္သက္လုံး သမၼတလုပ္ဖို ့မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ သူ ့အသက္က ႏွစ္ေပါင္းေလးငါးရာခံတာမွမဟုတ္တာ။ ႀကီးဆုိတဲ့စကားလုံးကိုလည္း ေျပာခ်င္ပါေသးတယ္။ အေျခခံဥပေဒထဲမွာ သမၼတႀကီး နဲ ့သမၼတေလး ဆုိၿပီးမေရးထားဘူး။ ဒါနဲ ့သူ ့ကုိသမၼတႀကီးဆုိၿပီးေခၚေနၾကတယ္။ အသက္ႀကီးလုိ ့လားေတာ့မသိဘူး။ ေနာက္ၿပီး ဖိနပ္စီးေပးရတဲ့လူနဲ ့ထီးမုိးေပးရတဲ့လူနဲ ့ ရႈပ္ရွက္ကိုခတ္ေနတာပဲ။ ဦးသိန္းစိန္က ငါ့ကုိ ခေလးေတြလုိ ဖိနပ္စီးေပးကြာ၊ ထီးေဆာင္းေပးကြာလုိ ့ေျပာလုိ ့လားေတာ့မသိဘူး။ ဒါေတာ့မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ ေဘးကေကာင္ေတြက ပုိကုိပုိေနတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အာဏာရွင္ျဖစ္လာတာလုိ ့ထင္တယ္။
သမၼတႀကီးလုိ ့ေခၚတဲ့ သမၼတအျပင္ လူထုေခါင္းေဆာင္လုိ ့ေခၚတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိလည္း ေနမပူပဲ ထီးေဆာင္းေပးတဲ့လူကလည္း ရွိေသးဗ်ာ။ ပန္းပန္ေပးရတဲ့လူနဲ ့ဘာနဲ ့။ အဖြားႀကီးက ဒါမ်ဴိးေတြလုပ္ေပးပါလုိ ့ ့ဘယ္ေတာ့မွ ေျပာမွာေတာ့မဟုတ္ဘူး။ ေဘးကလူေတြကုိက ပုိေနတာလုိ ့က်ေနာ္ထင္ပါတယ္။ အဲဒါကို လူငယ္စကားနဲ ့ေျပာရင္ ေစာက္ပုိေတြလုိ ့ေခၚတယ္။
ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အမတ္မျဖစ္ေသးတဲ့ကုိယ္စားေလာင္းေတြကုိ ပုသိမ္ထီးေဆာင္းေပးရတာနဲ ့ဘာနဲ ့။ ဒီလုိျဖစ္ေနတာကုိ က်ေနာ္ၾကည့္မရဘူးျဖစ္ေနတယ္။ အေနာက္ႏုိင္ငံေတြမွာ ဒါမ်ဴိးမေတြ ့မိပါဘူးဗ်ာ။ ဒါ့ေၾကာင့္ျမန္မာေတြဟာ ဖားတာေတာ္တယ္။ ဆန္မရွိေပမဲ့ ဖင္ေခါင္းက်ယ္တဲ့လူစားမ်ဴိးလုိ ့ေျပာၾကတာျဖစ္မယ္။ မလုိအပ္ပဲ ထီးေဆာင္းေပးတာမ်ားရင္ မဟာဗႏၶဳလလုိ လက္နက္ႀကီးထိၿပီးေသလိမ့္မယ္။ သူ ့ခင္ဗ်ာ တုိက္ပြဲၾကားမွာ ေရႊထီးႀကီးတကားကားနဲ ့ဆုိေတာ့။ ဟုိကေကာင္ေတြက တစ္ခ်က္ပဲပစ္လုိက္တယ္။ ဗႏၶဳလႀကီး ကားကနဲပဲ။ အခုလည္း မလုိအပ္ပဲ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြကို ထီးေဆာင္းေပးၾကေပါ့။
ႏုိင္ငံျခားက လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြ ဝန္ႀကီးေတြကိုေတြ ့ဘူးတယ္။ သူ ့ေဘးနားမွာ လုံၿခဳံေရးအတြက္ ရဲတစ္ေယာက္ပဲပါတယ္။ ထီးေဆာင္းေပးတဲ့ေကာင္လည္းမေတြ ့ဘူး။ ဖိနပ္ကုိင္ေပးတဲ့ေကာင္လည္းမရွိဘူး။ ဝန္ႀကီးနဲ ့အမတ္ေတြကလည္း သူလုိကုိယ္လိုပဲ။ သူတုိ ့ကုိ ဘယ္သူမွလည္း မ်က္ေစ့ေဒါက္ေထာက္ၿပီး ဂရုစုိက္မေနပါဘူး။ ဒါေတြနဲ ့ယွဥ္ရင္ ျမန္မာေတြဟာ ဖားတာအေတာ္ႀကိဳက္တဲ့လူမ်ဴိးလုိ ့ေျပာရမယ္။ ထီးေဆာင္းေပးခ်င္တဲ့လူကလည္း ေဆာင္းေပးတယ္။ အေဆာင္ခံခ်င္တဲ့လူကလည္း ပါးစပ္ကတိတ္ေနတယ္။ ႏွစ္ဦးလုံးက အလုိတူအလုိပါေတြျဖစ္ေနတယ္။ ဒါေတြကုိ သတိထားၿပီး ျပင္ဖုိ ့လုိပါတယ္။
ေက်ဇူးႀကီးျမတ္လွေသာေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား
ဒီလုိစကားလုံးေတြ ့တုိင္း ေရးတဲ့သူ ေျပာတဲ့သူေတာ့မသိဘူး။ အဲဒိလုိလူမ်ဴိးေတြကို အေတာ္အထင္ေသးမိပါတယ္။ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ အလကားေန ေလွ်ာက္ၿပီးေမွ်ာက္ပင့္ေပးၾကသလုိျဖစ္ေနတယ္။ လူတုိင္းက ကုိယ့္အလုပ္နဲ ့ကုိယ္ပဲ။ ကုိယ္ႀကိဳက္တာ ဝါသနာပါတာကုိ လုပ္ၾကတဲ့လူေတြခ်ည္းပဲ။ ဘုရင္ေတြကစလုိ ့ယေန ့ကာလ ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြအဆုံး သူတုိ ့ႀကိဳက္တဲ့အလုပ္ကို ေရြးၿပီးလုပ္ပါတယ္။ ဘယ္သူကမွ သူတုိ ့ကို အဓမၼလုပ္အားေပးမခုိင္းပါဘူး။ ဦးသိန္းစိန္ဟာ သမၼတရာထူးကို သေဘာၾကလုိ ့သမၼတလုပ္ပါတယ္။ ေဒၚစုကလည္း လူထုေခါင္းေဆာင္ဆုိတဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္ကုိ သေဘာၾကလုိ ့ ယေန ့အထိ လုပ္ေနတုန္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကိုမ်ား က်ေနာ္တုိရဲ ့ေက်းဇူးႀကီးျမတ္လွပါေသာ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြပါလုိ ့ေျပာစရာလုိ လုိ ့လား။
ဒီေနရာမွာေမးခြန္းတစ္ခုရွိပါတယ္။ သူတုိ ့ရဲ ့အလုပ္က အရမ္းကို အေရးႀကီးတယ္။ တတုိင္းျပည္လုံးရဲ ့အေရးမုိ ့လုိ ့သူတုိ ့က ပိုၿပီးျမင့္ျမတ္ပါတယ္ဆုိတဲ့အယူတစ္ခုပါ။ ဒီအယူအဆကေတာ့ အင္မတန္ကိုမွ အျမင္က်ဥ္းတဲ့အယူအဆလုိ ့က်ေနာ္ထင္ပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ လူတုိင္းမွာ အလုပ္ရွိပါတယ္။ မိသားစုတစ္ခုမွာ ဦးေဆာင္ၿပီး ပန္းရံအလုပ္နဲ ့အသက္ေမြးတဲ့လူဟာလည္း တုိင္းျပည္အတြက္ အင္မတန္ကုိအေရးႀကီးပါတယ္။ အလုပ္ခြဲျခားလုပ္ကုိင္မႈ ့တစ္ခုလုိ ့ျမင္ရင္ ဘယ္သူကမွ ပိုၿပီး ျမင့္ျမတ္တယ္ ၊ ေက်းဇူးႀကီးျမတ္လွပါေပတယ္ဆုိတဲ့အယူအဆကုိေတာ့ မထားသင့္ဘူး။
ေနာက္ၿပီးစာေရးဆရာေတြ၊ ဘုန္းႀကီးေတြရွိပါေသးတယ္။ တခ်ဴိ ့ေသာစာေရးဆရာေတြ စာေပေဟာေျပာပြဲမွာ ေျပာတာေတြ ့ဘူးပါတယ္။ သူတုိ ့က ဆရာေဇာ္ဂ်ီတုိ ့၊ မင္းသုဝဏ္တုိ ့ရဲ ့ဂုဏ္ပုဒ္ေတြကုိ ခ်ီးမြမ္းခန္းဖြင့္ၾကပါတယ္။ သူတုိ ့ကမွ တကယ့္ကုိ ေက်းဇူးရွိတယ္လုိ ့ဆုိတယ္။ ဒါဆုိရင္အျခားစာေရးဆရာေတြက အသုံးမက်ဘူးလုိ ့ဆုိသလုိပဲ။
ေနာက္တစ္ခါ ဘုန္းႀကီးေတြနဲ ့ပက္သက္ၿပီးလည္း ေက်းဇူးရွင္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးဆုိၿပီးေျပာၾကပါတယ္။ ဒါက တခ်ိဴ ့လူေတြအတြက္မွန္သလုိ တခ်ဴိ ့ေသာလူေတြနဲ ့ဘာမွမဆုိင္ပါဘူး။ ဥပမာ မြတ္စလင္ကုိးကြယ္တဲ့လူေတြဟာ ဒီဘုန္းႀကီးေတြကုိ သူတုိ ့ရဲ ့ေက်းဇူးရွင္လုိ ့သတ္မွတ္မွာမဟုတ္ပါဘူး။
ဗုိလ္ခ်ဴပ္မင္းေအာင္လႈိင္က တပ္မေတာ္္ေန ့မွာ ဗုိလ္္ခ်ဴပ္ေအာင္ဆန္းနဲ ့ဦးသန္းေရႊဟာ သူတုိ ့ရဲ ့ေက်းဇူးရွင္လုိ ့ဆုိတယ္။ ဦးသန္းေရႊဟာ သူ ့အတြက္ ေက်းဇူးရွင္ျဖစ္ေတာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ သူ ့ကုိ ရာထူးလႊဲေပးခဲ့တာဆုိေတာ့။ သုိ ့ေသာ္ တျခားလူေတြအတြက္ေတာ့ သူဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ေက်းဇူးရွင္ျဖစ္မွာမဟုတ္ပါဘူး။
က်ေနာ့္ဘဝအတြက္ ေက်းဇူးရွင္ဟာ ဗုိလ္ခ်ဴပ္ေအာင္ဆန္း မဟုတ္သလုိ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လည္းမဟုတ္ပါဘူး။ သူတုိ ့က က်ေနာ့္ကုိ ႏုိ ့တုိက္လာတာမွမဟုတ္တာ။ ေနာက္ၿပီး ဦးသိန္းစိန္အပါအဝင္ အစုိးရတစ္ခုလုံးလည္း က်ေနာ္ ေက်းဇူးရွင္မဟုတ္ပါဘူး။
က်ေနာ့္ေက်းဇူးရွင္အစစ္ဟာ က်ေနာ့္အေဖနဲ ့အေမပဲျဖစ္ပါတယ္။ သူတုိ ့က က်ေနာ့္ကုိ ေမြးလာၿပီး အသက္ႀကီးတဲ့အထိရွာေဖြေက်ြးေမြးလာတာပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ အထက္ကေျပာတဲ့ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးႏွင့္တကြေသာ ေက်းဇူးေတာ္အရွင္ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြအားလုံးဟာ သူ ့ေနရာနဲ ့သူသာ ေက်းဇူးရွင္ေတြျဖစ္ပါတယ္။ အားလုံးနဲ ့မဆုိင္ပါဘူး။
ဒီလုိစကားလုံးေတြက ဖားတဲ့စကားလုံးလုိ ့ေျပာခ်င္တယ္။
ဘာ့ေၾကာင့္ဖားတာလဲဆုိေတာ့ လုိခ်င္တာတစ္ခုရွိလုိ ့ဖားတာပါ။ ဒါဆုိရင္ မရုိးသားဘူးလုိ ့ဆုိႏုိင္တယ္။ ဆုိေတာ့ ျမန္မာေတြဟာ ဖားတာကို သေဘာၾကတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ျမန္မာေတြလူလိမ္လူေကာက္ေတြေပါတာျဖစ္မယ္။ ဘာျဖစ္လုိ ့လဲဆိုေတာ့ ရုိးမွမရုိးသာတာ။ အားလုံးကုိ ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဖားတဲ့လူေတြကုိသာ ေျပာေနတာပါ။
က်ေနာ့္အလုပ္ထဲမွာ Supervisor ကစလုိ ့ စီးအီးအုိအထိ သူ ့အလုပ္ကို သူလုပ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ ့က သူတုိ ့ကုိ ႀကီးျမတ္လွပါေသာ ေက်းဇူးေတာ္စီအီးအုိနဲ ့စူပါဗြိဳက္ဇာ ေတြလုိ ့မေျပာပါဘူး။ သူတုိ ့လစာရဖုိ ့သူတုိ ့လုပ္တာဆုိေတာ့။ သူတုိ ့ကုိ ထီးမုိးေပးတာ ဖိနပ္စီးေပးတာ ပန္းပန္ေပးတာလည္း မရွိပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္သူတုိ ့တုိးတက္တာလားမသိဘူးဆုိၿပီးေတြးေနမိပါတယ္။
ကိုဖုန္းေက်ာ္ ေရးသားထားေသာ ေဆာင္းပါးေလးျဖစ္သည္။ မႏၱေလးေဂဇက္မွ "မ" လာပါသည္။
ဦးသိန္းစိန္ကုိ ခဏတာ သမၼတလုိ ့ေခၚတယ္။ တစ္သက္လုံး သမၼတလုပ္ဖို ့မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ သူ ့အသက္က ႏွစ္ေပါင္းေလးငါးရာခံတာမွမဟုတ္တာ။ ႀကီးဆုိတဲ့စကားလုံးကိုလည္း ေျပာခ်င္ပါေသးတယ္။ အေျခခံဥပေဒထဲမွာ သမၼတႀကီး နဲ ့သမၼတေလး ဆုိၿပီးမေရးထားဘူး။ ဒါနဲ ့သူ ့ကုိသမၼတႀကီးဆုိၿပီးေခၚေနၾကတယ္။ အသက္ႀကီးလုိ ့လားေတာ့မသိဘူး။ ေနာက္ၿပီး ဖိနပ္စီးေပးရတဲ့လူနဲ ့ထီးမုိးေပးရတဲ့လူနဲ ့ ရႈပ္ရွက္ကိုခတ္ေနတာပဲ။ ဦးသိန္းစိန္က ငါ့ကုိ ခေလးေတြလုိ ဖိနပ္စီးေပးကြာ၊ ထီးေဆာင္းေပးကြာလုိ ့ေျပာလုိ ့လားေတာ့မသိဘူး။ ဒါေတာ့မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ ေဘးကေကာင္ေတြက ပုိကုိပုိေနတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အာဏာရွင္ျဖစ္လာတာလုိ ့ထင္တယ္။
သမၼတႀကီးလုိ ့ေခၚတဲ့ သမၼတအျပင္ လူထုေခါင္းေဆာင္လုိ ့ေခၚတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိလည္း ေနမပူပဲ ထီးေဆာင္းေပးတဲ့လူကလည္း ရွိေသးဗ်ာ။ ပန္းပန္ေပးရတဲ့လူနဲ ့ဘာနဲ ့။ အဖြားႀကီးက ဒါမ်ဴိးေတြလုပ္ေပးပါလုိ ့ ့ဘယ္ေတာ့မွ ေျပာမွာေတာ့မဟုတ္ဘူး။ ေဘးကလူေတြကုိက ပုိေနတာလုိ ့က်ေနာ္ထင္ပါတယ္။ အဲဒါကို လူငယ္စကားနဲ ့ေျပာရင္ ေစာက္ပုိေတြလုိ ့ေခၚတယ္။
ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အမတ္မျဖစ္ေသးတဲ့ကုိယ္စားေလာင္းေတြကုိ ပုသိမ္ထီးေဆာင္းေပးရတာနဲ ့ဘာနဲ ့။ ဒီလုိျဖစ္ေနတာကုိ က်ေနာ္ၾကည့္မရဘူးျဖစ္ေနတယ္။ အေနာက္ႏုိင္ငံေတြမွာ ဒါမ်ဴိးမေတြ ့မိပါဘူးဗ်ာ။ ဒါ့ေၾကာင့္ျမန္မာေတြဟာ ဖားတာေတာ္တယ္။ ဆန္မရွိေပမဲ့ ဖင္ေခါင္းက်ယ္တဲ့လူစားမ်ဴိးလုိ ့ေျပာၾကတာျဖစ္မယ္။ မလုိအပ္ပဲ ထီးေဆာင္းေပးတာမ်ားရင္ မဟာဗႏၶဳလလုိ လက္နက္ႀကီးထိၿပီးေသလိမ့္မယ္။ သူ ့ခင္ဗ်ာ တုိက္ပြဲၾကားမွာ ေရႊထီးႀကီးတကားကားနဲ ့ဆုိေတာ့။ ဟုိကေကာင္ေတြက တစ္ခ်က္ပဲပစ္လုိက္တယ္။ ဗႏၶဳလႀကီး ကားကနဲပဲ။ အခုလည္း မလုိအပ္ပဲ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြကို ထီးေဆာင္းေပးၾကေပါ့။
ႏုိင္ငံျခားက လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြ ဝန္ႀကီးေတြကိုေတြ ့ဘူးတယ္။ သူ ့ေဘးနားမွာ လုံၿခဳံေရးအတြက္ ရဲတစ္ေယာက္ပဲပါတယ္။ ထီးေဆာင္းေပးတဲ့ေကာင္လည္းမေတြ ့ဘူး။ ဖိနပ္ကုိင္ေပးတဲ့ေကာင္လည္းမရွိဘူး။ ဝန္ႀကီးနဲ ့အမတ္ေတြကလည္း သူလုိကုိယ္လိုပဲ။ သူတုိ ့ကုိ ဘယ္သူမွလည္း မ်က္ေစ့ေဒါက္ေထာက္ၿပီး ဂရုစုိက္မေနပါဘူး။ ဒါေတြနဲ ့ယွဥ္ရင္ ျမန္မာေတြဟာ ဖားတာအေတာ္ႀကိဳက္တဲ့လူမ်ဴိးလုိ ့ေျပာရမယ္။ ထီးေဆာင္းေပးခ်င္တဲ့လူကလည္း ေဆာင္းေပးတယ္။ အေဆာင္ခံခ်င္တဲ့လူကလည္း ပါးစပ္ကတိတ္ေနတယ္။ ႏွစ္ဦးလုံးက အလုိတူအလုိပါေတြျဖစ္ေနတယ္။ ဒါေတြကုိ သတိထားၿပီး ျပင္ဖုိ ့လုိပါတယ္။
ေက်ဇူးႀကီးျမတ္လွေသာေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား
ဒီလုိစကားလုံးေတြ ့တုိင္း ေရးတဲ့သူ ေျပာတဲ့သူေတာ့မသိဘူး။ အဲဒိလုိလူမ်ဴိးေတြကို အေတာ္အထင္ေသးမိပါတယ္။ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ အလကားေန ေလွ်ာက္ၿပီးေမွ်ာက္ပင့္ေပးၾကသလုိျဖစ္ေနတယ္။ လူတုိင္းက ကုိယ့္အလုပ္နဲ ့ကုိယ္ပဲ။ ကုိယ္ႀကိဳက္တာ ဝါသနာပါတာကုိ လုပ္ၾကတဲ့လူေတြခ်ည္းပဲ။ ဘုရင္ေတြကစလုိ ့ယေန ့ကာလ ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြအဆုံး သူတုိ ့ႀကိဳက္တဲ့အလုပ္ကို ေရြးၿပီးလုပ္ပါတယ္။ ဘယ္သူကမွ သူတုိ ့ကို အဓမၼလုပ္အားေပးမခုိင္းပါဘူး။ ဦးသိန္းစိန္ဟာ သမၼတရာထူးကို သေဘာၾကလုိ ့သမၼတလုပ္ပါတယ္။ ေဒၚစုကလည္း လူထုေခါင္းေဆာင္ဆုိတဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္ကုိ သေဘာၾကလုိ ့ ယေန ့အထိ လုပ္ေနတုန္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကိုမ်ား က်ေနာ္တုိရဲ ့ေက်းဇူးႀကီးျမတ္လွပါေသာ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြပါလုိ ့ေျပာစရာလုိ လုိ ့လား။
ဒီေနရာမွာေမးခြန္းတစ္ခုရွိပါတယ္။ သူတုိ ့ရဲ ့အလုပ္က အရမ္းကို အေရးႀကီးတယ္။ တတုိင္းျပည္လုံးရဲ ့အေရးမုိ ့လုိ ့သူတုိ ့က ပိုၿပီးျမင့္ျမတ္ပါတယ္ဆုိတဲ့အယူတစ္ခုပါ။ ဒီအယူအဆကေတာ့ အင္မတန္ကိုမွ အျမင္က်ဥ္းတဲ့အယူအဆလုိ ့က်ေနာ္ထင္ပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ လူတုိင္းမွာ အလုပ္ရွိပါတယ္။ မိသားစုတစ္ခုမွာ ဦးေဆာင္ၿပီး ပန္းရံအလုပ္နဲ ့အသက္ေမြးတဲ့လူဟာလည္း တုိင္းျပည္အတြက္ အင္မတန္ကုိအေရးႀကီးပါတယ္။ အလုပ္ခြဲျခားလုပ္ကုိင္မႈ ့တစ္ခုလုိ ့ျမင္ရင္ ဘယ္သူကမွ ပိုၿပီး ျမင့္ျမတ္တယ္ ၊ ေက်းဇူးႀကီးျမတ္လွပါေပတယ္ဆုိတဲ့အယူအဆကုိေတာ့ မထားသင့္ဘူး။
ေနာက္ၿပီးစာေရးဆရာေတြ၊ ဘုန္းႀကီးေတြရွိပါေသးတယ္။ တခ်ဴိ ့ေသာစာေရးဆရာေတြ စာေပေဟာေျပာပြဲမွာ ေျပာတာေတြ ့ဘူးပါတယ္။ သူတုိ ့က ဆရာေဇာ္ဂ်ီတုိ ့၊ မင္းသုဝဏ္တုိ ့ရဲ ့ဂုဏ္ပုဒ္ေတြကုိ ခ်ီးမြမ္းခန္းဖြင့္ၾကပါတယ္။ သူတုိ ့ကမွ တကယ့္ကုိ ေက်းဇူးရွိတယ္လုိ ့ဆုိတယ္။ ဒါဆုိရင္အျခားစာေရးဆရာေတြက အသုံးမက်ဘူးလုိ ့ဆုိသလုိပဲ။
ေနာက္တစ္ခါ ဘုန္းႀကီးေတြနဲ ့ပက္သက္ၿပီးလည္း ေက်းဇူးရွင္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးဆုိၿပီးေျပာၾကပါတယ္။ ဒါက တခ်ိဴ ့လူေတြအတြက္မွန္သလုိ တခ်ဴိ ့ေသာလူေတြနဲ ့ဘာမွမဆုိင္ပါဘူး။ ဥပမာ မြတ္စလင္ကုိးကြယ္တဲ့လူေတြဟာ ဒီဘုန္းႀကီးေတြကုိ သူတုိ ့ရဲ ့ေက်းဇူးရွင္လုိ ့သတ္မွတ္မွာမဟုတ္ပါဘူး။
ဗုိလ္ခ်ဴပ္မင္းေအာင္လႈိင္က တပ္မေတာ္္ေန ့မွာ ဗုိလ္္ခ်ဴပ္ေအာင္ဆန္းနဲ ့ဦးသန္းေရႊဟာ သူတုိ ့ရဲ ့ေက်းဇူးရွင္လုိ ့ဆုိတယ္။ ဦးသန္းေရႊဟာ သူ ့အတြက္ ေက်းဇူးရွင္ျဖစ္ေတာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ သူ ့ကုိ ရာထူးလႊဲေပးခဲ့တာဆုိေတာ့။ သုိ ့ေသာ္ တျခားလူေတြအတြက္ေတာ့ သူဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ေက်းဇူးရွင္ျဖစ္မွာမဟုတ္ပါဘူး။
က်ေနာ့္ဘဝအတြက္ ေက်းဇူးရွင္ဟာ ဗုိလ္ခ်ဴပ္ေအာင္ဆန္း မဟုတ္သလုိ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လည္းမဟုတ္ပါဘူး။ သူတုိ ့က က်ေနာ့္ကုိ ႏုိ ့တုိက္လာတာမွမဟုတ္တာ။ ေနာက္ၿပီး ဦးသိန္းစိန္အပါအဝင္ အစုိးရတစ္ခုလုံးလည္း က်ေနာ္ ေက်းဇူးရွင္မဟုတ္ပါဘူး။
က်ေနာ့္ေက်းဇူးရွင္အစစ္ဟာ က်ေနာ့္အေဖနဲ ့အေမပဲျဖစ္ပါတယ္။ သူတုိ ့က က်ေနာ့္ကုိ ေမြးလာၿပီး အသက္ႀကီးတဲ့အထိရွာေဖြေက်ြးေမြးလာတာပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ အထက္ကေျပာတဲ့ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးႏွင့္တကြေသာ ေက်းဇူးေတာ္အရွင္ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြအားလုံးဟာ သူ ့ေနရာနဲ ့သူသာ ေက်းဇူးရွင္ေတြျဖစ္ပါတယ္။ အားလုံးနဲ ့မဆုိင္ပါဘူး။
ဒီလုိစကားလုံးေတြက ဖားတဲ့စကားလုံးလုိ ့ေျပာခ်င္တယ္။
ဘာ့ေၾကာင့္ဖားတာလဲဆုိေတာ့ လုိခ်င္တာတစ္ခုရွိလုိ ့ဖားတာပါ။ ဒါဆုိရင္ မရုိးသားဘူးလုိ ့ဆုိႏုိင္တယ္။ ဆုိေတာ့ ျမန္မာေတြဟာ ဖားတာကို သေဘာၾကတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ျမန္မာေတြလူလိမ္လူေကာက္ေတြေပါတာျဖစ္မယ္။ ဘာျဖစ္လုိ ့လဲဆိုေတာ့ ရုိးမွမရုိးသာတာ။ အားလုံးကုိ ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဖားတဲ့လူေတြကုိသာ ေျပာေနတာပါ။
က်ေနာ့္အလုပ္ထဲမွာ Supervisor ကစလုိ ့ စီးအီးအုိအထိ သူ ့အလုပ္ကို သူလုပ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ ့က သူတုိ ့ကုိ ႀကီးျမတ္လွပါေသာ ေက်းဇူးေတာ္စီအီးအုိနဲ ့စူပါဗြိဳက္ဇာ ေတြလုိ ့မေျပာပါဘူး။ သူတုိ ့လစာရဖုိ ့သူတုိ ့လုပ္တာဆုိေတာ့။ သူတုိ ့ကုိ ထီးမုိးေပးတာ ဖိနပ္စီးေပးတာ ပန္းပန္ေပးတာလည္း မရွိပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္သူတုိ ့တုိးတက္တာလားမသိဘူးဆုိၿပီးေတြးေနမိပါတယ္။
ကိုဖုန္းေက်ာ္ ေရးသားထားေသာ ေဆာင္းပါးေလးျဖစ္သည္။ မႏၱေလးေဂဇက္မွ "မ" လာပါသည္။
ကိုဖုန္းေက်ာ္ေရးထားတာ မွန္တယ္င္ဗ်...က်ေနာ္လဲအဲလိုေတြးမိတယ္၊
ေတာ္ရံုတန္ရံုေတာ့ မေၿပာလိုပါဘူးဗ်ာ။
အလြန္အက်ြံေတြၿမင္ရရင္ မ်က္စိေနာက္တယ္ဗ်
Dear Ko Phone Kyaw, you are absolutely right. Not only I like yours but also I fully support your words.
We need more myanmar people like you to get understand in perceive reality. Keep it up and cheers!!
Good!!!